Dodatkowo wypełnia ono żwacz, przeszkadzając w powstawaniu rynienki przełykowej koniecznej do transportu płynu do trawieńca. Rozwój brodawek żwaczowych, miejsca trawienia i wchłaniania składników pokarmowych stymulują lotne kwasy tłuszczowe powstające w procesie fermentacji skrobi, dlatego też najlepiej, gdy już od drugiego tygodnia życia rozpoczynamy podawanie mieszanki treściwej. Jeśli dzienne pobranie pasz treściwych wynosi 0,8–1,0 kg, możemy zaprzestać podawania pójła.
Granulat podstawą prawidłowego żywienia cieląt
Pamiętajmy, że podstawę rozwoju błony śluzowej żwacza cieląt powinna stanowić bogata w składniki pokarmowe, witaminy i minerały, o wysokiej strawności, specjalna, granulowana mieszanka treściwa. Mieszanka ta powinna zawierać w swoim składzie całe ziarno owsa i kukurydzy, bo takie najkorzystniej stymuluje rozwój żwacza. Owies zaś – z powodu wyższej niż w przypadku innych zbóż – zawartości cukrów i tłuszczu jest bardzo chętnie pobierany przez cielęta. W wieku 2 tygodni cielę pobiera 200–300 g tej paszy, a w wieku 4 tygodni 500–700 g. W końcu okresu odpajania około 1,5 kg dziennie. Podstawowym kryterium odsadzenia cielęcia powinna być ilość zjadanej paszy treściwej. Za gotowe do odsadzenia uważa się cielęta, które przez 2–3 kolejne dni pobierają około 1 kg pasz treściwych dziennie.
Beata Dąbrowska
