Przez kilka lat dostarczałem mleko do mleczarni, której byłem członkiem. Obecnie zrezygnowałem z członkostwa z uwagi na fakt, że otrzymywałem niższą cenę niż rolnicy, którzy dostarczali większą ilość mleka. Czy takie zróżnicowanie jest zgodne z przepisami?
Przepisy prawne nie zawierają regulacji w zakresie ustalania ceny za mleko. Zasady określania wynagrodzenia za mleko są w niektórych spółdzielniach rozbudowane i uwzględniają oczywiście zmieniającą się sytuację ekonomiczną na rynku mleka i przetworów mlecznych. Z reguły umowy kontraktacji zawierają odwołanie do statutów albo regulaminów wydanych na podstawie statutu, które zostają ustalone w drodze uchwały przez walne zgromadzenie. Regulaminy wprowadzają np. premie za długość członkostwa, niektóre różnicują cenę ze względu na ilość dostarczonego mleka. To ostatnie zastrzeżenie jest często tłumaczone np. niższymi kosztami odbioru większej ilości mleka. Oczywiście zasady ustalania ceny mogą być mniej lub bardziej korzystne dla członków spółdzielni.
Zbyt pochopne podejmowanie decyzji o zamianie podmiotu skupującego może nie być korzystne dla producentów rolnych. W przypadku dostarczania mleka do spółki prawa handlowego początkowo ceny mogą być wyższe, ale potem mogą ulec zmianie. Producent rolny, który nie jest jej wspólnikiem, nie ma wpływu na ustalanie ceny mleka. Zatem z reguły korzystniej jest pozostać w spółdzielni mleczarskiej. Rozporządzenie unijne stanowi, iż umowa lub oferta umowy dostawy mleka jest sporządzana przed dostawą w formie pisemnej. Zawiera m.in. cenę do zapłaty za dostawę, która jest niezmienna i określona w umowie albo jest obliczana poprzez połączenie różnych czynników określonych w umowie, które mogą obejmować wskaźniki rynku odzwierciedlające zmianę warunków na rynku, dostarczoną ilość mleka surowego oraz jego jakość lub skład.
