Cykoria, którą przeznaczamy do pędzenia, jest typową rośliną korzeniową, której spichrzowe korzenie, podobne do buraka cukrowego, zbiera się późną jesienią. Te przeznaczone do pędzenia powinny mieć co najmniej 3 – 5 cm średnicy, od 18 do 20 cm długości (jeśli są za długie, można przyciąć) i posiadać masę od 150 do 350 g.
Do czasu pędzenia korzenie powinny być ułożone płasko w skrzynkach
Rośliny wykopujemy, gdy blaszki liściowe ulegną przebarwieniu. Wykopujemy je przy użyciu wideł szerokozębnych uważając, by nie uszkodzić korzeni (uszkodzone odrzucamy). Po wydobyciu z ziemi należy obciąć liście na wysokości ok. 1 – 2 cm nad główką korzenia. Oczyszczone z liści i resztek ziemi korzenie przenosimy do pomieszczenia, w którym panuje temperatura w okolicach 3°C, a wilgotność na poziomie 90%. Jeżeli zamierzamy proces pędzenia przesunąć w czasie, temperatura przechowywania powinna wynosić najwyżej 1°C. Do czasu pędzenia korzenie powinny być ułożone płasko w skrzynkach i przysypane piaskiem. Długość chłodzenia zależna jest od odmiany, czyli odmiany wczesne schładzamy przez ok. 3 tygodnie, natomiast późne – 6 tygodni. Pędzenie można rozpocząć w dowolnym czasie po zbiorze, od końca listopada do wczesnej wiosny. Ważnym czynnikiem jest również brak dostępu światła.
Cykorię należy pędzić w absolutnej ciemności
Do pędzenia możemy wykorzystać wszelkiego rodzaju naczynia, wiadra, a także wyłożone folią skrzynki. Korzenie układamy pionowo jeden obok drugiego w pulchnej, świeżej ziemi, ale tak, by się nie stykały. Główki muszą znajdować się na jednym poziomie. Zadołowane korzenie podlewamy i przysypujemy 20-centymetrową warstwą lekkiej ziemi lub piasku. Przez pierwszych kilka dni (7–10) utrzymujemy temperaturę na poziomie około 10°C, aby cykoria się dobrze zakorzeniła. Po tym czasie podnosimy temperaturę do 18°C i taką utrzymujemy do końca procesu pędzenia. Kolby, które osiągnęły właściwą wysokość – ok. 20 cm – wyciągamy delikatnie z piasku i odcinamy od korzenia razem z obsadą, by liście się nie rozsypały.
Ważne jest, by cykorię pędzić w absolutnej ciemności – wówczas traci charakterystyczną goryczkę. Jeśli pojemnik jest głęboki na ok. 40 cm, wówczas układamy na nim szczelną pokrywę, którą można dodatkowo uszczelnić materiałem czy czarną folią. Jeśli dysponujemy płaskim naczyniem, wówczas w rogach pojemnika umieszczamy 4 listewki i całość przykrywamy szczelnym, nieprzepuszczalnym światła materiałem. Podczas pędzenia należy dbać o właściwą wilgotność. Po około czterech tygodniach do pędzenia przeznaczamy kolejną partię korzeni.
Pod warstwą liści...
Jeśli nie możemy pędzić cykorii w pomieszczeniu, istnieje możliwość pędzenia w gruncie lub inspekcie. W osłoniętym miejscu należy wykopać rów o głębokości 25 cm. Jego długość i szerokość uzależniamy od ilości korzeni. Spulchniamy dno rowu i wsuwamy korzenie tak, by nad powierzchnią dna rowu znajdowały się główki. Przysypujemy całość 25-centymetrową warstwą lekkiej ziemi, a następnie usypujemy ok. 20-centymetrową warstwę z liści, słomy lub innego izolującego materiału, by zimą łatwo móc wyjmować cykorię. Ta metoda pozwala na osiągnięcie liści odpowiedniej długości dopiero po upływie 6 tygodni.
- Po około czterech tygodniach pędzenia liście cykorii są gotowe do zbioru
fot. Małgorzata Wyrzykowska
Artykuł ukazał się w Tygodniku Poradniku Rolniczym 47/2022 na str. 68. Jeśli chcesz czytać więcej podobnych artykułów, już dziś wykup dostęp do wszystkich treści na TPR: Zamów prenumeratę.
