Więcej mięsa – trudniejszy poród

Popularność rasy bbb rośnie, ponieważ zwierzęta mieszańcowe uzyskiwane z takich krzyżowań doskonale rosną, osiągają lepszą wydajność rzeźną i lepiej wykorzystują paszę. Tusze takich zwierząt są mniej otłuszczone, przez co chętniej wybierane przez konsumentów. Dla przykładu, w USA, od mieszańców angus/hereford x belgian blue uzyskuje się o 31,2 kg mięsa więcej i o 25,1 kg mniej tłuszczu niż od zwierząt czystorasowych angus i hereford.

Rasa bbb charakteryzuje się dużą zdolnością przystosowawczą do różnych warunków klimatycznych. Zwierzęta wykazują dobre wykorzystanie paszy przy obfitym żywieniu. Odznaczają się łagodnym temperamentem. Jest to rasa późno dojrzewająca. Pierwsze wycielenia mają miejsce w 32 miesiącu życia. Masa cieląt przy urodzeniu wynosi: dla buhajków 48 kg a dla cieliczek 44 kg. Konsekwencją tego są trudne porody (dominuje zabieg cesarskiego cięcia).

Masa ciała buhajów wynosi 1100–1200 kg, przy wysokości w kłębie 150 cm, krów zaś w granicach 700–900 kg i wzroście wynoszącym 138–145 cm. Cechą charakterystyczną budowy ciała jest wybitne umięśnienie z wyraźnie zaznaczoną hipertrofią mięśni. Szczególnie dobrze rozwinięta jest partia karku i grzbietu oraz zadnia część z cechą podwójnej pośladkowości (co ma pewien wpływ na trudność porodów). Przy potężnym umięśnieniu rasa bbb cechuje się delikatnym kośćcem i szlachetną głową. Dodatkowym wyróżnikiem jest cienka skóra. Występuje umaszczenie od białego poprzez błękitne (stąd pochodzenie nazwy rasy) do całkowicie czarnego oraz kombinacje tych barw, bardzo często występuje umaszczenie czarno-białe.

Wydajność rzeźna buhajków wynosi ponad 67%, a krów ok. 63%. Tusze bbb w klasyfikacji EUROP uzyskują najwyższe oceny. Mięso odznacza się bardzo małą zawartością tłuszczu, wysoką jakością i dużą przydatnością kulinarną.

Ważnym wydarzeniem w historii rasy było pozyskanie (1 lutego 1956 roku) do Centrum Inseminacji w Loncin (prowincja Liege) buhaja Gedeon du Vieux–Chateau de Maurenne. Buhaj ten odznaczał się bardzo dobrym umięśnieniem, o wyraźnej hipertrofii mięśni. Jest on nazywany ojcem rasy bbb. Użycie na szeroką skalę buhaja Gedeon do inseminacji umożliwiło rozpowszechnienie genu hipertrofii mięśni w dużej części populacji i pojawienie się cechy podwójnego umięśnienia. Nieświadomie zaczęto faworyzować zwierzęta posiadające gen hipertrofii mięśni, w pierwszej kolejności w stosunku do buhajów, następnie także u osobników żeńskich.