Najwyższą strawność paszy uzyskuje się przy rozdrobnieniu ziarna zbóż do wielkości pomiędzy 0,4 a 0,6 mm. Strawność białka nie spada wówczas poniżej 78% i niewiele ustępuje strawności mieszanek granulowanych. Gorzej jest, gdy wielkość przekracza 0,6 mm, gdyż strawność białka może spaść wtedy nawet do 70% i zwiększy się ilość paszy potrzebnej do odchowania tucznika.
Ma to szczególne znaczenie przy produkcji mieszanek w warunkach farmerskich, gdyż w mieszalniach pasz stosowny jest proces kondycjonowania, który poprawia spadek strawności wynikający z niewystarczającego rozdrobnienia paszy. Z punktu ekonomicznego największe oszczędności można uzyskać przy prawidłowym rozdrobnieniu pasz dla tuczników. Zmniejszając wielkość cząsteczek z 1 mm do 0,4 mm zużycie paszy na 1 kg przyrostu zmniejszyło się o 5%. Poprawiły się też przyrosty masy ciała.
Kwestia rozdrobnienia paszy jest istotna także w kontekście
wrzodów żołądka. Problemy częściej występują przy paszy zbyt rozdrobnionej, na przykład przy dodawaniu do mieszanki mąki kupionej jako odpad w młynie.
Przy problemach z wrzodami żołądka prawidłowa struktura paszy powinna mieć wielkość cząsteczek 0,6–0,7 mm. Także gotowa pasza w formie granulatu, która po rozpadzie w żołądku ma zbyt drobną strukturę, może prowadzić do zwiększonej śmiertelności z powodu wrzodów żołądka.
Upadki mogą sięgać nawet 10%.
Dominika Stancelewska
