Czerwono-biały hf cieszy oko
– Używanie buhajów do krycia pozwala na wygenerowanie sporych oszczędności. Rocznie na inseminację wraz z powtórkami trzeba przeznaczyć sporą sumę pieniędzy i nie do końca zdaje ona egzamin. Znacznie taniej i skuteczniej jest stosować krycie naturalne – mówi gospodarz.
Krowy w gospodarstwie państwa Grądzkich utrzymywane są w obiekcie, który powstawał etapami. Największą część obory wybudowano w 1994 roku. Później została ona rozbudowana i połączona z zaadaptowaną stodołą.
Wóz paszowy przed zakupem warto przetestować
r e k l a m a
– Na początku budowy obory czasy dla producentów mleka były trudne i w gospodarstwie na wszytko brakowało pieniędzy. Postanowiłem więc maksymalnie zaoszczędzić na tej inwestycji i wszystko od podstaw robiłem sam. Nawet pustaki żużlowe produkowałem we własnym zakresie, również stanowiska i uwięzi dla krów – wspomina Wiesław Grądzki.
Obecnie wszystkie pasze zadawane są tutaj ręcznie. Hodowcy zastanawiają się nad zakupem wozu paszowego, ale – niestety – obora ma tylko jeden wjazd i użycie wozu paszowego wiąże się z cofaniem maszyną przez całą długość obory.
– Niedawno syn umówił się na przeprowadzenie testów z wozem paszowym firmy Euromilk o pojemności 8 m3. Sprawdzimy jak w praktyce będzie wyglądało cofanie paszowozem przez cały budynek. Korytarz paszowy ma szerokość niespełna 3 m i w związku z tym wjazd tyłem będzie trudny. Zobaczymy jak sprawdzi się ta maszyna w naszym gospodarstwie i podejmiemy decyzję co do ewentualnego jej zakupu – mówi Wiesław Grądzki.
Kiszonka z kukurydzy zadawana jest krowom dwa razy dziennie – rano i wieczorem. Razem z kiszonką krowy otrzymują paszę treściwą. Z kolei sianokiszonka zadawana jest w południe oraz na noc.
Sianokiszonka w pryzmach
– Paszę treściwą dla bydła produkujemy sami w mieszalniku o pojemności 2 t. W jej skład wchodzi: śruta zbożowa, sojowa bez GMO, śruta rzepakowa, mielone ziarno kukurydzy oraz dodatki witaminowo-mineralne. Sztuki o najwyższej wydajności otrzymują maksymalnie około 5 kg tej mieszanki – mówi hodowca.
Sianokiszonka w gospodarstwie Wiesława Grądzkiego od około 20 lat sporządzana jest głównie w pryzmach.
– W porównaniu do zakiszania zielonki w balotach jest to metoda tania i szybka. Zbierając pierwszy pokos, w 2018 roku w czasie trzech dni skosiliśmy i ugnietliśmy zielonkę z około 28 ha łąk. W tym samym roku, pierwszy pokos traw był w miarę normalny i zakisiliśmy go na pryzmie. Później susza wypaliła łąki tak bardzo, że nie było co zakiszać na pryzmie i byliśmy zmuszeni do zakiszenia drugiego pokosu w balotach. Drugi pokos zebraliśmy po upływie 2,5 miesiąca po zbiorze pierwszego, a trzeciego nie mieliśmy w ogóle. Przeliczając plon na baloty szacuję, że w 2018 roku przez suszę zebraliśmy około 300 balotów mniej niż w roku poprzednim. Na szczęście mieliśmy spory zapas sianokiszonki z 2017 roku, którą nadal krowy – mówi Wiesław Grądzki.
Każdego roku pan Wiesław około 5 ha przeznacza pod uprawę zbóż, z czego 4 ha na pszenżyto ozime.
– Te 4 ha położone są nad samym Bugiem i jest to miejsce, w którym notorycznie żerują dziki. Wysiewałem tam jarą mieszankę zbożową, ale z całej powierzchni działki część 1,5 ha nie nadawała się w ogóle do zbioru kombajnem. W związku z tym od kilku lat na tym kawałku wysiewam jedynie pszenżyto. Jest to roślina, w której dziki niechętnie żerują – wyjaśnia Wiesław Grądzki
Józef Nuckowski
Ten produkt może Ciebie zainteresować
Bydło mleczne - relacja z webinarium
