Z Iwoną Grzybowską – prezesem Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Łowiczu oraz Łukaszem Siewierskim – wiceprezesem OSM Łowicz rozmawiali Krzysztof Wróblewski i Andrzej Rutkowski
Pomimo pandemii rok 2020 był bardzo dobry pod względem sprzedaży i wyników finansowych dla OSM Łowicz?
Prezes Iwona Grzybowska: – Rok 2020 był nieprzewidywalny dla wszystkich ze względu na pandemię, która pojawiła się w marcu i nadal nie odpuszcza. Jednak był to rok zakończony przez OSM Łowicz wynikiem pozytywnym, czyli dużym zyskiem, jakiego nasza spółdzielnia od wielu lat nie miała. To zysk powyżej 15 mln zł w całej grupie przy średniej rocznej cenie mleka niewiele odbiegającej od średniej krajowej. Przy czym już pod koniec roku i na przełomie roku 2020/2021 płaciliśmy średnią cenę na poziomie 1,48–1,50 zł netto. Obecnie do spółdzielni mleko dostarcza 3150 dostawców. Funkcjonuje jeszcze 60 stacji niskiego schładzania, z których korzysta ok. 300 dostawców. W całej grupie zatrudniamy ok. 1 tys. pracowników, mając własny transport do zwózki mleka oraz częściowo do dystrybucji artykułów.
Jaki był poziom skupu mleka w roku 2020 i jaki jest teraz?
Prezes Iwona Grzybowska: – Obecnie dziennie skupujemy ok. 1 mln litrów mleka, w roku poprzednim skup wyniósł ok. 350 mln litrów. Do tego dochodzi zakup mleka z zewnątrz. Łącznie w roku 2020 przerobiliśmy 450 mln litrów białego surowca. Oczywiście najlepiej byłoby przerabiać tylko mleko pochodzące z własnej bazy surowcowej, dlatego dział skupu przy naszej pomocy stara się pozyskiwać nowych dostawców. W trakcie poprzedniego roku ubyło nam prawie 300 dostawców, z czego 290 ze względu na zaprzestanie produkcji, co jest związane z brakiem następcy, ale jeszcze większa ilość dostawców do nas dołączyła.
Wiceprezes Łukasz Siewierski: – Nasi dostawcy podkreślają, że największym problemem ich gospodarstw jest brak następcy. Nie zawsze cena mleka, nie koszty produkcji, a właśnie brak młodej osoby, która dalej poprowadzi produkcję mleka.
Jakimi produktami stoi OSM Łowicz ?
Prezes Iwona Grzybowska: – Od wielu lat jest to mleko oraz śmietanka UHT, masło, sery konfekcjonowane i rozwijająca się galanteria. Serów twardych w poprzednim roku wyprodukowaliśmy ponad 15,5 tys. ton i jest to najwyższy wynik w historii OSM Łowicz. W ujęciu rocznym dynamika w serach wyniosła 104%. Dominują sery holenderskie takie jak gouda oraz edamski i te najlepiej się sprzedają. Bardzo dobrze sprzedaje się też ser księżak, który jako ser szwajcarski ma mocną konkurencję w postaci sera królewskiego czy też radamera.
Wiceprezes Łukasz Siewierski: – Mamy dwie serownie w Łowiczu i Kutnie. Na serowni w Łowiczu produkujemy wspomniane sery holenderskie, cagliatę na eksport oraz ser kaszkawał dobrze sprzedający się na rynki południowe. Z kolei na serowni w Kutnie produkujemy głównie ser salami oraz sery szwajcarskie m.in. ser księżak.
Czy pandemia nie przeszkodziła w wykonaniu założeń związanych z eksportem?
r e k l a m a
Prezes Iwona Grzybowska: – Nasze założenia eksportowe były nieco wyższe niż to co osiągnęliśmy, należy dodać, że eksport wyniósł 22% wartości wszystkich sprzedanych produktów. Na taką sytuację wpływ miało ograniczenie eksportu w pierwszych miesiącach roku, a zwłaszcza chwilowe zamknięcie Chin i znaczny wzrost kosztów frachtu, nawet o 100–120%. Ponadto sami zdecydowaliśmy, że przede wszystkim chcemy zadbać o polskiego konsumenta, a więc najpierw sprzedajemy mleko UHT na kraj, a dopiero potem eksportujemy. Bum zakupowy, jaki powstał w marcu, a także w kwietniu wygenerował ogromne zapotrzebowanie w kraju na mleko UHT. Zamknięcie sklepów było mało realne, jednak klienci robili niemałe zapasy. Sieci handlowe przez pierwszy okres pandemii interesowały się tylko pięcioma podstawowymi produktami: mlekiem, masłem, serami, twarogami i serkami homogenizowanymi.
Wiceprezes Łukasz Siewierski: – Był moment, że brakowało kontenerów i nie było czym wysłać mleka do Chin. Ponadto z dnia na dzień zupełnie zablokowany został rynek włoski, gdzie wysyłaliśmy ser cagliate. Sprzedaż cagliaty nie odbudowała się jeszcze do tej pory. Wcześniej sprzedawaliśmy do Włoch kilkadziesiąt samochodów miesięcznie, a teraz kilkanaście.
- Zakład mleczarski w Łowiczu
Czy eksport do Chin to takie super źródło dochodów?
Prezes Iwona Grzybowska: – Nie, to nie jest takie super źródło dochodu, pomimo że mleko sprzedajemy tam po nieco wyższej cenie niż na rynek krajowy, jednak eksport ten wiąże się zawsze z dodatkowym ryzykiem.
Pandemia COVID-19 spowodowała pewien paradoks, a mianowicie umocnienie się na rynku mleka UHT, które wielu traktowało jako zło konieczne lub produkt schyłkowy?
Ten produkt może Ciebie zainteresować
Czapka z daszkiem – Tygodnik Poradnik Rolniczy
Wiceprezes Łukasz Siewierski: – Po kilku czy nawet kilkunastu latach mleko UHT wróciło do łask klientów, którzy zaczęli zwracać większą uwagę na długość terminu przydatności do spożycia kupowanych produktów. Oznacza to, że ten produkt nie jest złem koniecznym jak wielu osobą się wydawało. Chociaż nie ulega wątpliwości, że dla niektórych to produkt buforowy przy nadwyżce surowca, ale nie dla nas. W roku 2020 wyprodukowaliśmy 190 mln litrów mleka UHT, czyli o 50 mln l więcej niż w roku 2019. Ta zwyżka produkcji mleka UHT to nic innego jak odpowiedź na zmieniające się trendy konsumentów. Zmieniły się również trendy zakupowe dotyczące wielkości opakowań. Wcześniej konsumenci chętniej wybierali mniejsze opakowania, a teraz te większe. Sery w opakowaniach 350, 500 czy nawet 750 gramów zaczęły się lepiej sprzedawać niż w opakowaniach 100-gramowych. Ze względu na pandemię więcej czasu spędzamy w domach, zatem i więcej posiłków przygotowujemy samodzielnie. Zwracamy też uwagę, aby możliwie jak najrzadziej robić zakupy, stąd ten wybór większych opakowań.
