Zawartość białka ogólnego w mieszankach traw z lucerną (w zależności od jej udziału) mieści się w granicach od 12 do 24% w kg suchej masy pozyskiwanej paszy. Białko z mieszanek cechuje się wolniejszym rozkładem w żwaczu, co zwiększa ilość białka przepływającego do jelita cienkiego przeżuwaczy.
Najwyższą ilość zielonej masy mieszanek traw z lucerną – 40–45% plonu łącznego uzyskuje się zazwyczaj w pierwszym pokosie. W drugim zbiera się około 25–30%, w trzecim 20–25%, a w czwartym plon jest najniższy i przeciętnie stanowi tylko 10%.
Wartość pokarmowa mieszanki z lucerną zależy w głównej mierze od fazy rozwojowej roślin w czasie zbioru. Mieszanka z lucerną zbierana zbyt wcześnie, jeszcze w fazie wegetatywnej, zawiera większą ilość białka, które może powodować wzdęcia u bydła. Z drugiej zaś strony, opóźnianie terminu zbioru sprawia, że w całej roślinie lucerny zachodzą bardzo niekorzystne zmiany jakościowe – zwiększa się udział łodyg w stosunku do liści, a to właśnie w liściach i pąkach kwiatowych jest więcej białka niż w łodygach. Zwartość białka w liściach jest na poziomie 22–23%, a kwiatostany zawierają go około 10–11%. Starzenie się lucerny w łanie z trawami prowadzi do zwiększania zawartości włókna i stopnia zdrewnienia roślin. W fazie pąkowania lucerny poziom włókna wynosi średnio 18–20% w s.m., a w kolejnych fazach – od początku kwitnienia do jej pełni udział tego składnika wzrasta nawet do 28–32%. Lucerna we wczesnych fazach rozwoju zawiera stosunkowo niski poziom włókna ADF (decydującego o strawności roślin) i NDF (wpływającego na pobranie paszy). Wraz z upływem wegetacji poziom obu tych włókien wzrasta. A zatem, wyznaczenie odpowiedniego terminu zbioru drugiego i kolejnych odrostów na podstawie terminu pąkowania i początku kwitnienia lucerny zapewni nam wysoką zawartość białka i lepszą strawność paszy.
Wartość pokarmowa mieszanki z lucerną zależy w głównej mierze od fazy rozwojowej roślin w czasie zbioru. Mieszanka z lucerną zbierana zbyt wcześnie, jeszcze w fazie wegetatywnej, zawiera większą ilość białka, które może powodować wzdęcia u bydła. Z drugiej zaś strony, opóźnianie terminu zbioru sprawia, że w całej roślinie lucerny zachodzą bardzo niekorzystne zmiany jakościowe – zwiększa się udział łodyg w stosunku do liści, a to właśnie w liściach i pąkach kwiatowych jest więcej białka niż w łodygach. Zwartość białka w liściach jest na poziomie 22–23%, a kwiatostany zawierają go około 10–11%. Starzenie się lucerny w łanie z trawami prowadzi do zwiększania zawartości włókna i stopnia zdrewnienia roślin. W fazie pąkowania lucerny poziom włókna wynosi średnio 18–20% w s.m., a w kolejnych fazach – od początku kwitnienia do jej pełni udział tego składnika wzrasta nawet do 28–32%. Lucerna we wczesnych fazach rozwoju zawiera stosunkowo niski poziom włókna ADF (decydującego o strawności roślin) i NDF (wpływającego na pobranie paszy). Wraz z upływem wegetacji poziom obu tych włókien wzrasta. A zatem, wyznaczenie odpowiedniego terminu zbioru drugiego i kolejnych odrostów na podstawie terminu pąkowania i początku kwitnienia lucerny zapewni nam wysoką zawartość białka i lepszą strawność paszy.
Beata Dąbrowska
