Suszony wywar kukurydziany jest paszą wysokobiałkową. Średnio w suchej masie zawiera 28–36% białka, przy czym jest to białko o niskim rozkładzie w żwaczu. W 1 kg DDGS uzyskanego z kukurydzy znajduje się 350 g białka; połowa, tj. 175 g nie ulega rozkładowi w żwaczu i przepływa do dwunastnicy.
Ile wywaru można podać krowom?
Białko to charakteryzuje się także dobrym składem aminokwasowym, co wynika z zawartości w DDGS martwych komórek drożdży, których białko wykazuje bardzo dobrą wartość odżywczą. Jednak spośród wszystkich DDGS wywar kukurydziany jest najuboższy w lizynę, aminokwas, który wraz z metioniną decyduje o wartości biologicznej białka zawartego w paszach stosowanych w żywieniu krów mlecznych i tym samym o wydajności mleka. Z tego względu udział DDGS w dawkach dla krów wysoko mlecznych nie powinien przekraczać 20% suchej masy całej dawki.
Ograniczenie to jest istotne szczególnie w przypadku żywienia krów kiszonką z kukurydzy. Większe ilości DDGS można stosować w żywieniu krów otrzymujących w dawce podstawowej kiszonkę z lucerny powiędniętej lub traw albo zielonkę pastwiskową. Pasze te zawierają więcej lizyny w porównaniu z kiszonką z kukurydzy. Obecne w wywarze drożdże nie tylko poprawiają skład aminokwasowy białka, ale przyczyniają się również do poprawy jego smakowitości. TMR z udziałem DDGS jest z reguły znacznie chętnej pobierany przez krowy.
- Około 55% białka pochodzącego z suszonego wywaru kukurydzianego nie jest rozkładana w żwaczu, tylko trawiona w jelicie cienkim
Głównym źródłem energii w ziarnie kukurydzy jest skrobia, która w procesie produkcji biopaliwa ulega przefermentowaniu do etanolu. W DDGS nośnikami energii pozostaje więc tłuszcz i NDF (włókno neutralno-detergentowe). Ekstrakt eterowy stanowi 8,2–11,7% suchej masy, przy czym 80% zawartych w nim kwasów tłuszczowych są to kwasy nienasycone. A zatem, przy odpowiednim wprowadzeniu DDGS do dawki pokarmowej można liczyć się nie tylko ze zwiększeniem koncentracji energii pochodzącej z tłuszczów, ale również z potencjalną poprawą składu tłuszczu mleka. Z drugiej strony trzeba pamiętać, że górną granicą koncentracji tłuszczu w suchej masie dawki pokarmowej jest 5% i stosując DDGS nie należy jej przekraczać. Drugim źródłem energii jest NDF (40–45% s.m.), o małej zawartości ligniny, łatwo fermentującej w żwaczu do lotnych kwasów tłuszczowych, a więc DDGS jest paszą, która nie powoduje zagrożenia kwasicą, jednak ze względu na duże rozdrobnienie wywaru nie można go traktować jako źródła włókna fizycznie efektywnego.
| Poziom aminokwasów w g/100 g suchej masy | |||
| Aminokwas | Drożdże | Ziarno kukurydzy | DDGS |
| Arginina | 2,35 | 0,54 | 1,05 |
| Histydyna | 1,17 | 0,25 | 0,70 |
| Izoleucyna | 2,37 | 0,39 | 1,52 |
| Leucyna | 3,45 | 1,12 | 2,43 |
| Lizyna | 3,23 | 0,24 | 0,77 |
| Metionina | 0,79 | 0,21 | 0,54 |
| Fenyloalanina | 1,96 | 0,49 | 1,64 |
| Treonina | 2,27 | 0,39 | 1,01 |
| Tryptofan | 0,55 | 0,09 | 0,19 |
| Tyrozyna | 1,60 | 0,43 | 0,76 |
| Walina | 2,52 | 0,51 | 1,63 |
Beata Dąbrowska
