Uprawa
Rzepak
Data publikacji 15.04.2020r.
Pozostało 0% artykułu.
Więcej przeczytasz dzięki prenumeracie lub kupując dostęp.
Masz już prenumeratę lub dostęp?
Zaloguj się
Możesz już teraz kupić dostęp do wszystkich treści lub do wybranego artykułu
Najlepiej, gdyby te choroby nie atakowały, a jeżeli występują na poziomie powyżej progów szkodliwości, to przy odrobinie szczęścia możemy całą trójkę ograniczyć jednym zabiegiem fungicydowym. W praktyce rolniczej najczęściej i tak wykonuje się jeden zabieg na choroby okresu kwitnienia, a jedynie szuka się najbardziej optymalnego terminu oceniając, która z chorób stanowi na plantacji największe zagrożenie.
Pierwsze oznaki choroby są ostatecznym wskazaniem do wykonania zabiegu
Zgniliznę twardzikową zgodnie z zaleceniami zwalcza się standardowo w okresie kwitnienia, a konkretnie od momentu pąkowania do początku opadania płatków kwiatowych. Gdy jest sucho presja zgnilizny twardzikowej będzie mniejsza i zabieg lepiej będzie przesunąć o kilka dni.
Pierwsze oznaki choroby są ostatecznym wskazaniem do wykonania zabiegu, ale naukowcy z IOR zalecają, aby w rejonach intensywnej uprawy rzepaku, występowania choroby w latach poprzednich nie czekać na objawy chorobowe i wykonać zabieg profilaktyczny wcześnie.
Rozwiązania mamy dwa. Najlepiej wpisującym się w zasady integrowanej ochrony roślin, ale kosztownym, jest użycie środka biologicznego (np. Contans WG zarejestrowany jest do stosowania na glebę przed siewem rzepaku i zaleca się jego wymieszanie na głębokość 5–10 cm). W przypadku konieczności ograniczania w okresie kwitnienia, wyszukiwarka internetowa środków ochrony roślin dostępna na stronie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi pokazuje listę aż 161 fungicydów do stosowania od fazy zwartego kwiatostanu do opadania pierwszych płatków.
Aż 249 środków dostępnych do walki z czernią krzyżową
Czerń krzyżowych powinniśmy zwalczać później niż zgniliznę twardzikową. Jeżeli presja zgnilizny jest niewielka, a spodziewamy się mocniejszego ataku czerni krzyżowych, to zabiegi fungicydowe powinniśmy rozpoczynać od momentu, kiedy rzepak zakwitnie do czasu, kiedy wykształci pierwsze małe łuszczyny. Jeżeli w okresie kwitnienia jest deszczowo, optymalnym terminem na zabieg przeciwko czerni krzyżowych będzie pełnia i koniec kwitnienia. Do zwalczania czerni krzyżowych jesienią, wiosną i w okresie kwitnienia wyszukiwarka wskazuje listę aż 249 środków, które w większości pokrywają się także z fungicydami do zwalczania zgnilizny twardzikowej.
Szarą pleśń wraz z zgnilizną twardzikową i czernią krzyżowych
Szarą plęśń zwalczamy przy okazji zabiegów na zgniliznę twardzikową albo czerń krzyżowych.
Bardzo rzadko zdarza się, aby to szara pleśń była w okresie kwitnienia najgroźniejszą chorobą. Wyszukiwarka odnajduje 162 fungicydy do ograniczania szarej pleśni w rzepaku. Nie będziemy wymieniać nazw handlowych fungicydów do zwalczania czerni krzyżowych, szarej pleśni i zgnilizny twardzikowej. Wybór produktów jest duży i warto przed nim zapoznać się z ich charakterystyką. Substancje czynne mają różne właściwości, a środki różnią się wytycznymi optymalnego okresu stosowania oraz długością okresu karencji okresach rozwoju rzepaku.
Pamiętajmy przy tym o rotacji substancji, które stosowaliśmy wcześniej do ograniczania suchej zgnilizny kapustnych i warunkach skutecznego działania fungicydów.

- Pełnia kwitnienia to uniwersalny termin wykonania zabiegu przeciwko zgniliźnie twardzikowej, czerni krzyżowych i szarej pleśni
Do ochrony rzepaku stosuje się 200-400 litrów cieczy na hektar
Środki grzybobójcze wymagają dokładnego naniesienia cieczy użytkowej na chronione części rzepaku. Autorzy „Metodyki integrowanej ochrony rzepaku ozimego i jarego” do aplikacji fungicydów zalecają stosowanie rozpylaczy, które wytwarzają drobne krople. Zabieg należy przeprowadzić, gdy siła wiatru nie przekracza 4 m/s, a temperatura jest niższa niż 25°C.
Przy wykonywaniu zabiegu, obok wymienionych warunków, ciśnienie robocze o stałych parametrach daje gwarancję użycia odpowiedniej ilości substancji czynnej na chronionej jednostce powierzchni. Do ochrony rzepaku najczęściej stosuje się 200–400 l/ha cieczy użytkowej. Natomiast, gdy używa się opryskiwaczy zaopatrzonych w pomocniczy strumień powietrza, dawkę cieczy użytkowej można zmniejszyć do 100 l/ha, gwarantując przy tym wysoką skuteczność działania środka grzybobójczego. Zalecane opryskiwanie dostosować do wielkości roślin i ich zagęszczenia.
Marek Kalinowski
Zdjęcie: Marek Kalinowski
Zdjęcie Główne: Pixabay