Kukurydza jest rośliną wybitnie ciepłolubną, co w warunkach Polski przekłada się na późny siew. Optymalny termin przypada na drugą połowę kwietnia, a tradycyjnym wyznacznikiem jest początek kwitnienia mniszka lekarskiego.
Rok 2017 jest
drugim z rzędu niesprzyjającym dla zasiewów kukurydzy. Zimna i deszczowa aura, miejscami przygruntowe przymrozki do -5oC i intensywne opady śniegu stanowią istotne zagrożenie w uprawie kukurydzy, szczególnie dla odmian typu „Dent”, które powinny być wysiewane w glebę dobrze ogrzaną o temperaturze 8–2oC. Opóźniające się wschody to także znaczący czynnik ograniczający konkurencyjność tej rośliny uprawnej. Cechy takie jak pionowy wzrost i wąski przekrój kukurydzy stanowi o minimalnej konkurencji z jej strony dla chwastów, zwłaszcza w początkowym okresie rozwoju. Nawet w optymalnych warunkach przez ok. 4 tygodnie od momentu siewu, powierzchnia pola kukurydzy pozostaje do dyspozycji chwastów. Dlatego tak ważna jest prawidłowa strategia ochrony herbicydowej. Jej wybór w zależności od gospodarstwa powodowany jest najczęściej przez następujące czynniki:
- koszt ochrony 1ha,
- termin wykonania zabiegu,
- warunki pogodowe,
- agrotechnika/płodozmian.
Oczywiście często są one ze sobą powiązane, a nawet stanowią wypadkową tych wszystkich elementów. Jednym z częstych rozwiązań jest stosowanie preparatów doglebowych po siewie kukurydzy. Przez wiele lat królowała niepodzielnie atrazyna. Wraz z jej wycofaniem przez krótki czas możliwość wczesnego zwalczania chwastów była mocno ograniczona. Sytuacja taka zachęciła koncerny chemiczne do poszukiwania nowych rozwiązań.
Większość preparatów
r e k l a m a
dostępnych na rynku opiera się na substancjach stosowanych przedwschodowo oraz wcześnie powschodowych. Jak widać po erze atrazyn firmy szybko wypełniły chwilową pustkę w możliwościach odchwaszczania kukurydzy. Najpopularniejsze produkty do stosowania przed wschodami i po wschodach kukurydzy oparte są na substancjach czynnych:
- terbutyloazyna (ta sama grupa chemiczna co atrazyna),
- mezotrion,
- s-metolachlor,
- tienkarbazon metylu
- izoksaflutol,
- petoksamid,
- pendimetalina
- dimetanamid-P.
Głównym czynnikiem warunkującym skuteczność zabiegów doglebowych jest uwilgotnienie gleby, gdyż substancja aktywna herbicydu pobierana jest przez kiełkujące chwasty wraz z wodą. Jednym z najczęściej wybieranych rozwiązań w posiewnej ochronie kukurydzy jest oprysk z pomocą preparatu Lumax. Jest to mieszanina trzech substancji aktywnych, mianowicie: terbutyloazyny mezotrionu i s-metolachloru. Zgodnie z rejestracją dawka na 1 ha wynosi od 3,5 do 4 l/ha. Zabieg wykonujemy po siewie przed wschodami lub do 3 liścia kukurydzy.
Przy niekorzystnych warunkach uniemożliwiających wykonanie zabiegu przed wschodami, trzeba koniecznie wykonać oprysk na 1–2 liść kukurydzy. Warto się zastanowić nad wkomponowaniem do mieszaniny opartej o Lumax w dawce 2–2,5l/ha jednego z dwóch najpopularniejszych na rynku produktów o działaniu nalistnym. Mianowicie Rimel 25 SG i Nixon 50 SG. Rimel oparty jest na znanej ze swej skuteczności substancji aktywnej – rimsulfuron, natomiast Nixon to znany od wielu lat nikosulfuron. Wsparcie mieszaniny na tym etapie wschodów kukurydzy przyniesie z pewnością znaczną poprawę zwalczania chwastów jednoliściennych.
W przypadku herbicydu Rimel 25 SG, jego ilość powinna być uzależniona od spektrum chwastów na plantacji, wczesne zwalczanie perzu, samosiewów zbóż, rzepaku, owsa głuchego jak i ostrożnia to dawka powinna wynosić 60 g/ha. W przypadku włośnicy sinej i zielonej wystarczy 50 g/ha, a na chwastnicę jednostronną od 30 do 40 g/ha.
Nixon to wsparcie w zwalczaniu oczywiście wszystkich prosowatych. Stosuje się go już w dawkach 60–80 g/ha na palusznika krwawego. Na uciążliwą bylicę pospolitą czy bodziszka drobnego w dawkach 80-120 g/ha. Te dwa powyższe rozwiązania mają swoich zwolenników. Przemawia za tym przede wszystkim skuteczność w zwalczaniu uporczywych chwastów oraz koszt ochrony 1 ha.
Opracował: Leszek Szewczuk
(Crop Manager Chemirol)
