Mikrobiologiczne śor w uprawie rzepaku i roślin białkowych
Kilka ciekawych rad prof. dr hab. Danuta Sosnowska udzieliła na Forum Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych podczas ubiegłorocznej Polagry i warto je przypomnieć. Etykiety produktów, do których trzeba się dokładnie zastosować, nie mówią wszystkiego. Na przykład tego, że produkt działa też na inne organizmy szkodliwe.
Przeczytaj również: Rolniku, uważaj. To 9 najgroźniejszych chwastów jednoliściennych w zbożach
Ważne do zapamiętania jest, że preparat zawierający:
- Coniothyrium minitans stosujemy zapobiegawczo przed siewem rzepaku. Oprócz zabiegu opryskiwania, ziemię należy wymieszać na głębokość 5–10 cm. Zarodniki grzyba mogą przetrwać, nie kiełkując w zniszczonych sklerocjach sprawcy zgnilizny twardzikowej co najmniej rok, a grzyba można znaleźć w glebie do 18 miesięcy od jego zastosowania.
- Pythium oligandrum (organizm grzybopodobny) preferuje glebę pH 5,5–7,5, temperaturę gleby 12–25°C i – co ważne – również ogranicza sprawcę kiły kapusty.
- Bakteria Bacillus amyloliquefaciens (zaprawa na suchą zgniliznę kapustnych) oprócz działania fungicydowego działa również jako stymulator naturalnych mechanizmów ochronnych roślin, dzięki czemu zmniejsza szkody powodowane przez pchełki w rzepaku.
- Grzyba owadobójczego Beauveria bassiana nie należy stosować w temperaturze poniżej 15°C. Trzeba go aplikować w warunkach wysokiej wilgotności i przechowywać w temperaturze 2–6°C.
- Bakteria owadobójcza Bacillus thuringiensis jest skuteczna na młodsze stadia rozwojowe larw (L1, L2). Ważne jest, że gąsienica musi zjeść toksyczne kryształy bakterii, a skuteczność widoczna jest po upływie 3–6 dni.
Marek Kalinowski
