Śruta rzepakowa posiada także lepszy skład aminokwasowy białka by-pass i lepsze jest wykorzystanie wchłoniętych aminokwasów do syntezy białka mleka, o czym decyduje korzystny skład aminokwasowy – dużo metioniny i cystyny. Krowy żywione dawkami z udziałem śruty rzepakowej lepiej wykorzystują jej aminokwasy do syntezy białka mleka.
Białka w śrucie rzepakowej mniej, ale jest lepiej trawione w żwaczu
Na poparcie tej tezy prof. Zygmunt M. Kowalski z UR w Krakowie, podaje doskonały przykład analizy danych opartych na wielu przeprowadzonych doświadczeniach porównujących przemiany białkowe w przewodzie pokarmowym krowy skarmianych śrutą rzepakową i sojową.
I tak przyjęto, iż zawartość białka ogólnego w śrucie rzepakowej wynosi 350 g/kg; w śrucie sojowej – 450 g/g. Rozkład białka w żwaczu: w śrucie rzepakowej – 75%, w śrucie sojowej 70%. Strawność jelitowa białka by-pass (nieulegającego rozkładowi w żwaczu): w śrucie rzepakowej – 95%, w śrucie sojowej – 95%. Porównując obydwie pasze wart odnotowania jest fakt, że pomimo wyższej zawartości białka ogólnego w poekstrakcyjnej śrucie sojowej niż w rzepakowej, ilość białka rozkładanego w żwaczu jest zbliżona, co wynika z większej podatności białka śruty rzepakowej na rozkład w żwaczu.
I tak przyjęto, iż zawartość białka ogólnego w śrucie rzepakowej wynosi 350 g/kg; w śrucie sojowej – 450 g/g. Rozkład białka w żwaczu: w śrucie rzepakowej – 75%, w śrucie sojowej 70%. Strawność jelitowa białka by-pass (nieulegającego rozkładowi w żwaczu): w śrucie rzepakowej – 95%, w śrucie sojowej – 95%. Porównując obydwie pasze wart odnotowania jest fakt, że pomimo wyższej zawartości białka ogólnego w poekstrakcyjnej śrucie sojowej niż w rzepakowej, ilość białka rozkładanego w żwaczu jest zbliżona, co wynika z większej podatności białka śruty rzepakowej na rozkład w żwaczu.
- Zastąpienie w dawce pokarmowej śruty sojowej śrutą rzepakową może przyczynić się do efektywniejszego żywienia krów paszami niemodyfikowanymi genetycznie
Śruta rzepakowa zastąpi śrutę sojową?
Z pewnością śruta rzepakowa „taniej” karmi bakterie żwaczowe. Gdy w mleku krów jest za mało mocznika, co wskazuje na małą podaż białka (amoniaku) dla mikroorganizmów żwacza tańszym źródłem jest z pewnością śruta rzepakowa. Pod względem dostępności białka podatnego na rozkład w żwaczu 1 kg śruty rzepakowej może zastąpić około 830 g śruty sojowej. Z 1 kg śruty sojowej jelitowo wchłanianie jest około 128 g białka, natomiast z 1 kg śruty rzepakowej mniej – ok. 84 g. Pod względem dostępności białka wchłanianego w jelicie cienkim 1 kg śruty rzepakowej może zastąpić około 660 g śruty sojowej.
W badaniach przeprowadzonych na krowach mlecznych, o średniej wydajności wynoszącej powyżej 44 kg mleka dziennie, żywionych dawkami pokarmowymi z 20% udziałem śruty rzepakowej wykazano, że tak wysoki udział śruty nie miał ujemnego wpływu na pobranie paszy oraz na wydajność mleczną. Z kolei inne badanie, w którym porównywano efekty produkcyjne stosowania dawek pokarmowych z 20,8% udziałem śruty rzepakowej, która zamieniła śrutę sojową, wykazało brak jakiegokolwiek wpływu śruty rzepakowej na pobranie suchej masy, wydajność i skład mleka krów produkujących dziennie około 35 litrów mleka.
| Przelicznik wartości pokarmowej 1 kg śruty rzepakowej w stosunku do śruty sojowej |
|
| Podstawa przeliczenia | Ilość kg śruty sojowej odpowiadającej 1 kg śruty rzepakowej |
| Białko ogólne | 0,77 |
| Białko ulegające rozkładowi w żwaczu | 0,83 |
| Białko ulegające rozkładowi w jelicie cienkim | 0,66 |
| BTJN | 0,77 |
| BTJE | 0,66 |
| JPM | 0,90 |
Ile śruty rzepakowej możemy zawrzeć w dawce dla krów mlecznych?
W praktyce na podstawie zawartości białka ogólnego, 1 kg śruty rzepakowej może skutecznie zastąpić 770 g śruty sojowej. Jeżeli zatem w dawce pokarmowej stosowane było dotychczas 2 kg śruty sojowej i 2 kg śruty rzepakowej, to stosując tylko przelicznik uwzględniający zawartość białka ogólnego, dawka po korekcie może zawierać 2,6+2=4,6 kg śruty rzepakowej. Wartość 2,6 wyliczono z równania 2:0,77=2,6 kg.
Beata Dąbrowska
fot. Beata Dąbrowska
