Szczepienie cieląt

Co zatem powinniśmy brać pod uwagę układając program szczepień cieląt w naszych stadach? Występowanie poszczególnych jednostek chorobowych w gospodarstwie, oddziaływanie przeciwciał matczynych na organizm cielęcia, wiek zwierząt oraz warunki ich utrzymania – przekonywała dr Jadwiga Flaga podczas konferencji naukowej na UP w Krakowie. Dlaczego jest takie ważne? Ponieważ w zależności od rodzaju choroby przeciwciała matczyne mogą utrzymywać się w organizmie cielęcia dłużej niż 16-28 dni. Na przykład, przeciwciała od matki podczas wirusowej choroby dróg oddechowych cieląt utrzymują się nawet do 40 dni i w przypadku tej choroby nawet niewielki poziom przeciwciał matczynych powoduje brak reakcji na szczepienie. Z kolei niski poziom przeciwciał nie chroni cielęcia przed chorobą, stąd też rozwiązaniem mogą być szczepionki donosowe, które można stosować już u kilkudniowych zwierząt.

Pamiętajmy, że nie możemy szczepić cieląt za często, bowiem może wykształcić się u niego tolerancja na antygen, czyli brak odpowiedzi immunologicznej lub też mogą powstać przeciwciała przeciwko własnym antygenom. Nie należy również podawać jednocześnie kilku szczepionek, o ile nie są one wyprodukowane w sposób umożliwiający podanie wieloskładnikowej szczepionki.

Trzeba również wiedzieć, że im młodsze zwierzęta szczepimy, tym słabsza jest odpowiedź na antygen, ale za to lepiej są one chronione przez przeciwciała matczyne. Im starsze zwierzęta, tym mocniejsza odpowiedź na antygen, ale za to słabsza ich ochrona przez przeciwciała matczyne.

Dr Jadwiga Flaga podkreślała, że pełny potencjał szczepionki może być wykorzystany tylko w przypadku, gdy podajemy ją zdrowemu cielęciu. Gdy u cieląt pojawią się np. pasożyty, zewnętrzne lub wewnętrzne to ich szczepienie przeciwko chorobom wirusowym czy bakteryjnym jest całkowicie nieuzasadnione. Zdecydowanie lepiej najpierw podać preparat przeciw pasożytom, odczekać czas na rekonwalescencję (2–4 tygodnie), po czym bezpiecznie zaszczepić cielęta.

Beata Dąbrowska