M
oże Pan spróbować uzyskać odszkodowanie za poniesione straty od przedsiębiorstwa dostarczającego energię elektryczną na podstawie art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego. Przepis stanowi, że prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub w mieniu wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu. Jest to odpowiedzialność ponoszona na zasadzie ryzyka związanego z prowadzeniem tego rodzaju przedsiębiorstwa. Opiera się ona na założeniu, że samo funkcjonowanie takiego zakładu stwarza niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody, niezależnie od działania czy zaniechania przez prowadzącego.
Nie ma w tym wypadku znaczenia, czy można mu zarzucić winę lub bezprawne zaniedbanie. Poszkodowany nie musi zatem tego udowadniać. Powstała szkoda powinna jednak pozostawać w związku przyczynowym z ruchem przedsiębiorstwa i tę okoliczność poszkodowany musi wykazać.
Przedsiębiorstwo dostarczające energię elektryczną może uwolnić się od odpowiedzialności jedynie poprzez wykazanie, że szkoda nastąpiła:
wskutek siły wyższej albo
wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej.
Pojęcie siły wyższej nie jest wyjaśnione w Kodeksie cywilnym. Przyjmuje się, że jest to zdarzenie zewnętrzne, którego skutków nie da się przewidzieć ani im zapobiec.
Aby uzyskać odszkodowanie powinien Pan skierować pisemne żądanie jego wypłacenia do przedsiębiorstwa, które dostarcza energię elektryczną do Pana gospodarstwa. Trzeba w nim określić żądaną kwotę, opisać dokładnie zdarzenie i wskazać podstawę prawną, czyli art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego. Jeśli przedsiębiorstwo nie zgodzi się wypłacić odszkodowania, pozostanie skierowanie sprawy do sądu.
Niestety, nie ma podstaw do zastosowania w Pana przypadku ulgi przewidzianej w art. 13c Ustawy o podatku rolnym. Przepis ten przewiduje przyznanie ulgi w podatku przez zaniechanie jego ustalania albo poboru w całości lub w części w razie strat spowodowanych wystąpieniem klęski żywiołowej. Przesłanką zastosowania ulgi jest, aby klęska ta spowodowała istotne szkody w budynkach, ziemiopłodach, inwentarzu żywym lub martwym albo drzewostanie. Za klęskę żywiołową uznane mogą zostać takie zdarzenia, które stanowiłyby konsekwencje zjawisk przyrodniczych (klimatycznych) odbiegających od przeciętnej normy.
Możliwe jest natomiast zwrócenie się w takiej sytuacji o umorzenie zaległości podatkowej na podstawie art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem możliwe jest umorzenie w całości lub w części zaległości podatkowych na wniosek podatnika w przypadkach uzasadnionych jego ważnym interesem.
