Kto, zgodnie z ustawą, jest uznawany za bezrobotnego?
Według Ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, bezrobotnym jest osoba, która m.in. bezpośrednio przed rejestracją jako bezrobotna była zatrudniona nieprzerwanie w Polsce przez co najmniej 6 miesięcy. To osoba niezatrudniona i niewykonująca innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy albo innej pracy zarobkowej, albo jeżeli jest osobą niepełnosprawną – do podjęcia zatrudnienia co najmniej w połowie tego wymiaru czasu pracy. Bezrobotny nie uczy się w szkole, chyba że jest to szkoła dla dorosłych lub w szkole wyższej, gdzie studiuje na studiach niestacjonarnych. Jest zarejestrowany we właściwym dla miejsca zameldowania powiatowym urzędzie pracy oraz poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
Jakich świadczeń i praw nie może posiadać osoba rejestrująca się jako bezrobotna?
Osoba spełniająca powyższe kryteria, aby być uznanym za bezrobotnego nie powinna także nabyć prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, rent: szkoleniowej, socjalnej albo rodzinnej w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę. Po ustaniu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, zaprzestaniu prowadzenia pozarolniczej działalności, nie powinna pobierać nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego lub w wysokości zasiłku macierzyńskiego.
