Przykładem antagonizmu znanego wszystkim, a zwłaszcza producentom mleka, jest silny antagonizm między potasem i magnezem. W dzisiejszych czasach to się nie zdarza, ale kiedyś z tego powodu, a konkretnie tzw. tężyczki pastwiskowej zdarzały się upadki zwierząt. Przyczyna to oczywiście wysokie dawki potasu pobieranego luksusowo, stosowane na użytki zielone i jego antagonizm z magnezem oraz z wapniem. Zwierzęta żywione dużymi ilościami takiej zielonki, bez odpowiedniej ilości blokowanego magnezu, zapadały właśnie na tężyczkę pastwiskową.
Silne i słabe antagonizmy pierwiastków w rolnictwie
Powyższy przykład pokazuje ekstremalne skutki jednego z wielu silnych antagonizmów. Ma on także miejsce pomiędzy: potasem i sodem, fosforem i cynkiem, fosforem i żelazem, wapniem i magnezem, wapniem i cynkiem, wapniem i manganem, wapniem i borem, wapniem i żelazem, siarką i molibdenem. Nie jest oczywiście tak, że obecność jednego pierwiastka powoduje blokowanie w całości drugiego i deficyt wynikający z potrzeb pokarmowych roślin. Ważny jest w tym ilościowy stosunek antagonistycznych pierwiastków. Do silnych antagonizmów i jednocześnie niedoborów pokarmow...
