Tabela 1.
Pobranie jednostkowe składników przez rzepak ozimy, kg/t*
|
Azot (N) |
Fosfor (P2O5) |
Potas (K2O) |
Wapń (Ca) |
Magnez (Mg) |
Siarka (S) |
|
56-60 |
26-30 |
76-80 |
50-55 |
8-9 |
14-16 |
* ziarno wraz z odpowiednią masą słomy
Przy wyborze nawozu nie bez znaczenia jest formulacja chemiczna, która powinna uwzględniać stopniowe uwalnianie składników z granuli nawozowej do końca wegetacji. Zwróćmy uwagę, że po kwitnieniu rzepak pobiera jeszcze około 30% potrzebnej siarki i aż 45% fosforu (rycina 1).
Rycina 1. Dynamika pobierania składników przez rzepak ozimy w sezonie wegetacyjnym, %
Z badań naukowych wykonanych w Polsce i za granicą wynika, że korzenie rzepaku mają zdolność do wydzielania kwasów organicznych, przez co rośliny efektywnie wykorzystują fosfor ze źródeł o mniejszej rozpuszczalności, takich jak fosforyty i częściowo rozłożone fosforyty. Specyfika nawożenia rzepaku wiąże się też z wyjątkowo dużym zapotrzebowaniem na siarkę. Składnik ten jest ważny dla rzepaku na każdym etapie tworzenia plonu, ponieważ odpowiada za metabolizm azotu i zdrowotność roślin, a także kontroluje syntezę kwasów tłuszczowych. Na fotografii 1 pokazano objawy niedoboru siarki krótko przed kwitnieniem.
Fotografia 1. Chlorotyczne przebarwienia na młodych liściach rzepaku (fot. J. Potarzycki)
W nawożeniu rzepaku stosowanie siarki musi być już standardem i co ważne, powinno uwzględniać różną rozpuszczalność nośników tego pierwiastka, po to żeby zaspokoić potrzeby plantacji zarówno w okresie jesieni jak i po kwitnieniu. Wymóg ten spełniają nawozy proponowane w firmie Luvena, takie jak Lubofos pod rzepak czy Lubofoski. Wymienione nawozy zawierają także wapń – niedoceniany składnik, którego pobranie jednostkowe przez rzepak jest większe niż fosforu. W słabszych stanowiskach wapń warto dodatkowo wprowadzić do gleby z nawozem Luboplon wapniowo-magnezowy.
Więcej przeczytasz na: http://www.nawozy.pl/
