Projekt rewitalizacji zabytkowych zabudowań dawnej Cukrowni Borowiczki, która działała w latach 1900-2003, ma być realizowany we współpracy z samorządem Płocka, także przy wsparciu środków unijnych. List intencyjny, dotyczący współpracy, podpisali w tym tygodniu prezydent Płocka Płocka Andrzej Nowakowski i prezes KSC Marek Spuz vel Szpos.
Jak poinformował Tomasz Olenderek z zarządu KSC, spółka poszukuje obecnie współinwestorów do adaptacji nieruchomości po dawnej Cukrowni Borowiczki na potrzeby własne. „Szukamy współinwestorów, którzy będą w przyszłości adaptowali te budynki razem z nami. Nie ukrywamy, że całość nie będzie przez nas do końca wykorzystywana” – zaznaczył Olenderek.
Dodał, iż KSC, posiadająca doświadczenie w rewitalizacji podobnych zabytkowych obiektów, jak choćby cukrownie w Nakle i Kruszwicy, planuje przywrócić pierwotny wygląd Cukrowni Borowiczki z początku XX wieku. „Chcemy odtworzyć pierwotny charakter tego budynku i otworzyć go na społeczność lokalną, na Borowiczki, dzielnicę, która zasługuje na to, by skupiało się tu także życie kulturalne Płocka” – oświadczył Olenderek. Cały projekt miałby powstać najpóźniej do 2020 r.
Olenderek przyznał, iż w części odnowionego i zmodernizowanego budynku głównego dawnej Cukrowni Borowiczki nową siedzibę znajdzie archiwum KSC, działające tam w innych zabudowaniach. Wyjaśnił przy tym, że archiwum spółki prowadzi także działalność komercyjną, polegającą na archiwizowaniu dokumentów innych podmiotów. „Ta działalność się rozwija i nadal będziemy w to inwestować” – podkreślił Olenderek.
Budynek, w którym obecnie znajduje się archiwum KSC, mogący pomieścić ok. 8 km dokumentów, jest już w połowie zapełniony dokumentami: ok. 2 km to dokumentacja cukrowni wyłączonych z produkcji, a dalsze 2,3 km to dokumenty innych podmiotów.
Prezydent Płocka zapowiedział, że współpraca miasta w projekcie rewitalizacji nieruchomości dawnej Cukrowni Borowiczki polegała będzie m.in. na przygotowaniu odpowiednich procedur administracyjnych, w tym zmianie lokalnego planu zagospodarowania przestrzennego dzielnicy Borowiczki oraz poszukiwaniu środków dla części przedsięwzięcia przeznaczonej na cele społeczne. „Celem jest przywrócenie tego miejsca, części tego zakładu, nie tylko spółce, ale także mieszkańcom miasta. Chcemy pozyskać na ten projekt środki zewnętrzne, unijne” – wyjaśnił Nowakowski.
„Tam gdzie, cukrowni już nie ma, spółka realizuje projekty niekoniecznie związane z produkcją cukru. Tu także nie ma mowy o produkcji. Natomiast są inne, ważne projekty biznesowe dla spółki, a z drugiej strony także projekty korzystne dla mieszkańców miasta” – dodał prezydent Płocka. Według niego, w części zabudowań dawnej Cukrowni Borowiczki mogłyby powstać np. świetlice dla młodzieży oraz placówka dziennego pobytu seniorów.
Cukrownia Borowiczki rozpoczęła działalność w listopadzie 1900 r. Zakład znajdował się poza ówczesnymi granicami Płocka – obecnie Borowiczki są dzielnicą Płocka. Cukrownia pracowała do grudnia 2003 r. Po wygaszeniu produkcji w budynkach cukrowni znalazły siedzibę niektóre działy powstałej w 2000 r. KSC, w tym archiwum, departament kontroli i audytu oraz dział, który zajmuje się nadzorem nad handlem środkami ochrony roślin, zarządzający jednocześnie kilkunastoma sklepami w całym kraju.
KSC to obecnie największy w Polsce podmiot branży cukrowniczej i ósmy w Europie pod względem wielkości produkcji cukru buraczanego. Spółka posiada na terenie kraju siedem zakładów produkujących cukier: w Dobrzelinie, Kluczewie, Krasnystawie, Kruszwicy, Malborku, Nakle i Werbkowicach. W ciągu roku cukrownie te przerabiają łącznie blisko 5 mln ton buraków. Do grupy kapitałowej KSC należą m.in. Fabryka Cukierków „Pszczółka”, Polskie Przetwory, Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego „Trzemeszno”, a także „Moldova Zahar” w miejscowości Cupcini w Republice Mołdawii. (PAP)
