Dlaczego uprawiamy męskie osobniki?
Warto pomyśleć nad posadzeniem miłorzębu. W naturze, czyli w Chinach, miłorząb może osiągnąć 30 m wysokości. Ma charakterystyczne dwuklapowe liście, przypominające kształtem malutkie wachlarzyki. Wiosną są koloru soczystej zieleni, jesienią zmieniają barwę na żółtą. To roślina dwupienna, czyli są osobniki męskie i żeńskie. W uprawie najczęściej spotyka się rośliny męskie, które nie tworzą owoców, bo te podczas rozkładu wydzielają nieprzyjemną woń.
Ile słońca potrzebuje miłorząb?
Jako ciekawostkę warto dodać, że miłorząb dwuklapowy należy do roślin nagozalążkowych, podobnie jak iglaki, jego liście jednak w niczym nie przypominają igieł, są bowiem szerokie i opadają na zimę. Drugą ciekawostką jest to, że należy do roślin tzw. reliktowych, czyli ma cechy roślin pochodzących z poprzednich epok geologicznych, dlatego też czasami nazywany jest żywą skamieliną. Trzecią ciekawostką może być to, że w krajach wschodniej Azji sadzony jest przy świątyniach i domach, bo według wierzeń drzewo miłorzębu chroni budynki przed pożarami.
Uprawa miłorzębu w Polsce nie sprawia problemów, gdyż roślina ta nie choruje, nie jest atakowana przez szkodniki, jest odporna na mróz (młode sadzonki warto zabezpieczać przed mrozem, okrywając ściółką system korzeniowy, natomiast koronę rośliny osłaniając agrowłókniną). Wymaga jedynie przepuszczalnej gleby, żyznej, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym, stanowiska słonecznego, ponieważ miłorząb lubi pełne słońce, co sprzyja lepszemu wybarwieniu liści. Unikajmy sadzenia w cieniu, bo roślina może z czasem zamierać. Wybierzmy dla niej również stanowisko osłonięte od wiatrów, głęboko uprawione. Należy unikać gleb piaszczystych, a także podmokłych.
Jak sadzić miłorząb?
Najlepszym czasem sadzenia roślin z odkrytym korzeniem jest jesień lub wiosna, gdy są w stanie spoczynku, roślin doniczkowanych – praktycznie cały rok oprócz okresów mrozów. Należy przygotować dołek dwukrotnie większy od bryły korzeniowej, wypełniony do połowy kompostem lub przefermentowanym obornikiem wymieszanymi z podłożem.
Miłorzęby można sadzić w ogrodzie zarówno jako solitery, jak i w małych grupach w wyeksponowanych miejscach. Szczególnie polecane są do ogrodów japońskich, a odmiany słabo rosnące można uprawiać w pojemnikach. Znanych jest kilkadziesiąt gatunków, w zależności od siły wzrostu, wysokości, pokroju, kształtu czy koloru liści. Do ciekawszych niskich odmian, polecanych do ogrodów, należą m.in.: Mariken o fantazyjnie powycinanych liściach, dorasta do 1,5 m wysokości, jesienią przybiera złocisty kolor. Troll, podobny do Mariken, osiąga 1 m wysokości, liście ma bardziej okrągłe. Bardzo wolno rosnąca Variegata, która po 10 latach osiąga 1 m wysokości, ma bardzo ładne liście z pasiastymi, białokremowymi przebarwieniami. Tit to odmiana dorastająca do 1,5 m, zachowująca kolumnową formę. Pendula tworzy parasolowatą koronę na 2–3-metrowym pniu. Władysław Łokietek tworzy drobne liście, wolno rośnie.
Małgorzata Wyrzykowska
