Skurteczność dippingu poudowjowego w profilaktyce mastitis potwierdzają badania
Skuteczny dipping poudojowy likwiduje także drobnoustroje w mleku zalegającym w kanale strzyku. Tworzy przy tym barierę, jakby korek, który zapobiega wnikaniu bakterii do wnętrza wymienia. Jest to bardzo ważne w przeciwdziałaniu występowania infekcji, kiedy mięsień zwieracza jeszcze nie zamyka kanału strzykowego, a nabłonek nie produkuje naturalnych składników przeciwbakteryjnych, czyli przez kilka godzin po zakończeniu doju.
O skuteczności dippingu poudojowego dowodzą liczne badania. Jedno z nich przeprowadzili naukowcy z Uniwersytetu w Wisconsin w USA. Trwały one 13 miesięcy i odbywały się w dwóch stadach liczących łącznie średnio 125 krów mlecznych.
Aby określić skuteczność dippingu poudojowego strzyki po prawej stronie zanurzano w preparacie do dippingu strzyków bezpośrednio po każdym doju, a strzyki po lewej, pozostawiano bez dippingu jako grupę kontrolną.
Ponad 50 porc. mniej zakażeń bakteryjnych wymienia dzięku dippingowi
W czasie laktacji po prawej stronie z dippingiem wystąpiło 36 nowych infekcji, a po stronie kontrolnej – 77, co oznacza redukcję o 53,2%. Zamoczenie strzyków było skuteczne w zapobieganiu nowym zakażeniom paciorkowcami i Staphylococcus aureus, ale nie było już tak skuteczne w walce z nowymi zakażeniami pałeczkami gram-ujemnymi. Zanurzanie strzyków zmniejszyło także liczbę zapaleń klinicznych o 24%. Jednakże nie było skuteczne w zapobieganiu nowych infekcji w okresie zasuszenia.
Odsetek zakażonych ćwiartek po stronie dippowanej zmniejszył się z początkowych 32 do 23% na koniec doświadczenia, podczas gdy częstość występowania zakażeń w ćwiartkach kontrolnych wzrosła z 27 do 30% na koniec.
Andrzej Rutkowski
