System utrzymania wpływa na występowanie kulawizn u krów
Istnieją bowiem udowodnione zależności pomiędzy systemem utrzymania i rodzajem legowisk, a ryzykiem występowania w stadzie kulawizn. Badania potwierdziły bowiem, że dużo częściej krowy zapadają na schorzenia kończyn w oborach wolnostanowiskowych w porównaniu do obiektów uwięziowych, a główną tego przyczyną zarówno w systemie wolnostanowiskowym, jak i uwięziowym były betonowe podłogi i niewygodne legowiska. Pomimo że beton jest doskonałym i odpornym na czynniki środowiska materiałem budowlanym, stanowi jednak poważne zagrożenie dla zdrowia racic. Wiele badań wykazało zwiększenie ilości urazów racic i klinicznych postaci kulawizn u krów utrzymywanych na betonie, w porównaniu do zwierząt przebywających na głębokiej ściółce. Niezależnie jednak od tego, w jakim systemie przebywają zwierzęta, czy uwięziowym, czy wolnostanowiskowym, to niezbędnym warunkiem ich komfortu jest możliwość wstawania i kładzenia się bez bólu.
Badania nad lokomocją krów na zróżnicowanym podłożu wykazały, że najbardziej śliską dla krów powierzchnią były betonowe ruszta, a najwyższą ścieralnością odznaczały się pełne podłogi betonowe. Najniższą prędkość chodu zauważono na rusztach.
Natomiast znacznie szybciej krowy przemieszczały się na rusztach pokrytych matami. Jeżeli krowy mają możliwość wyboru, to wolą stać na powierzchni gumowej niż betonowej Nie było natomiast różnic pomiędzy sposobem poruszania się krów zdrowych i chorych na piasku, najbardziej przypominającym naturalne pastwisko. Podłogi do chodzenia powinny mieć powierzchnie przeciwpoślizgowe. Na takich podłogach zmniejsza się występowanie urazów, a zwiększa ruch krów do rejonów żywienia, pojenia i odpoczywania. Ponadto na nawierzchniach, na których nie grożą poślizgnięcia, krowy chętniej demonstrują objawy rui.
Beata Dąbrowska
