Ile rolnik może dostać dotacji na panele fotowoltaiczne?

Dofinansowanie zależy od tego, z którego obszaru: a (rozwój produkcji prosiąt), b (rozwój produkcji mleka krowiego), c (rozwój produkcji bydła mięsnego) czy d (racjonalizacja technologii produkcji) zostaną wzięte środki. Każdy bowiem obszar ma inną maksymalną kwotę dofinansowania, która wynosi odpowiednio: 900, 500, 500 oraz 500 lub 200 tys. zł (inwestycje niezwiązane z produkcją zwierzęcą). Wyższe kwoty wsparcia są możliwe jedynie w sytuacji, gdy inwestycja, w której część wejdzie instalacja paneli, będzie związana z produkcją zwierzęcą.

Dofinansowanie wynosi 50% kosztów kwalifikowanych inwestycji lub 60% – w przypadku gdy realizuje ją młody rolnik – i nie mniej niż 30%. Należy też mieć na uwadze, że realizując inwestycje wpasowujące się w wybrany obszar, należy spełnić wymogi dla niego określone oraz że inwestycja powinna przyczynić się do poprawy ogólnych wyników gospodarstwa. Oznacza to, że ma ona doprowadzić do wzrostu wartości dodanej brutto w gospodarstwie (GVA) co najmniej o 10% w okresie 5 lat od dnia przyznania pomocy.

Ponadto pomoc może być przyznana, jeżeli wielkość ekonomiczna gospodarstwa jest nie mniejsza niż 10 tys. euro i nie większa niż 200 tys. euro, z zastrzeżeniem kilku sytuacji. Poza tym z pomocy wykluczone są gospodarstwa liczące więcej niż 300 ha.

Naboru na „Modernizację gospodarstw rolnych” w tym roku już nie będzie. Nowy harmonogram PROW zostanie ogłoszony zapewne w styczniu przyszłego roku.

Do 20 grudnia 2019 r. można natomiast składać wnioski na wsparcie nowych źródeł ciepła i energii elektrycznej (w tym OZE) z programu „Agroenergia”. Jest to dofinansowanie w formie dotacji i pożyczek skierowane do rolników indywidualnych. Nowe źródła to wyprodukowane nie wcześniej niż w terminie 60 miesięcy przed dniem wytworzenia po raz pierwszy z nich energii.

Z kolei za rolnika indywidualnego uważa się osobę fizyczną będącą właścicielem, użytkownikiem wieczystym, samoistnym posiadaczem lub dzierżawcą nieruchomości rolnych, których łączna powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 300 ha. Ponadto rolnik taki musi co najmniej od 5 lat zamieszkiwać w gminie, na obszarze której jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład jego gospodarstwa rolnego, i prowadzić je przez ten okres osobiście.

W przypadku chęci realizacji instalacji OZE o mocy zainstalowanej powyżej 50 kW rolnik musi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarejestrować działalność w zakresie wytwarzania energii.

Wnioski należy składać w wersji elektronicznej (przez Generator Wniosków o Dofinansowanie zamieszczony na stronie internetowej Funduszu), do 20 grudnia 2019 roku lub do wyczerpania alokacji środków. Program realizowany będzie w latach 2019–2025, przy czym umowy będą podpisywane do 2023 roku, a pieniądze wydatkowane do 2025 roku.

Maksymalna wysokość dofinansowania w formie dotacji może pokryć do 40% kosztów kwalifikowanych, nie więcej niż 800 tys. zł. Pożyczka natomiast – nawet całość kosztów kwalifikowanych, przy czym przyjęto, że musi być ona na poziomie minimum 100 tys. zł i maksymalnie 2 mln zł.

Preferencyjne oprocentowanie pożyczki wynosi WIBOR 3M + 50 punktów bazowych, nie mniej niż 2% w skali roku. Jest to pomoc zaliczana do pomocy publicznej. Pożyczka może być też udzielana poza tą pomocą na warunkach rynkowych. Okres finansowania wynosi maksymalnie 15 lat.

Złożenie wniosku jest uwarunkowane wcześniejszym przeprowadzeniem audytu energetycznego wykonanego zgodnie z zaleceniami NFOŚiGW. Inwestycja ma przyczynić się do minimum 5-procentowej oszczędności energii.

Planowane przedsięwzięcie powinno zaspokajać konsumowaną przez gospodarstwo energię w wymiarze minimum 25%. Fundusz zapowiada weryfikację uzyskanego poziomu zaspokojenia własnych potrzeb energetycznych u beneficjentów.

Rolnicy chcący skorzystać z „Agroenergii” muszą przygotować sporo dokumentów, m.in.: uproszczony schemat technologiczny projektu, zaświadczenia: o liczbie hektarów przeliczeniowych, o miejscu zameldowania, nakaz płatniczy podatku rolnego, faktury i rachunki (zestawienie zbiorcze w podziale na część przychodową i kosztową), historię podstawowego rachunku bankowego (zestawienie obrotów) potwierdzająca osiągnięte wpływy i wydatki. Będzie trzeba także przedstawić dokumenty potwierdzające uzyskane dopłaty w ramach prowadzonego gospodarstwa, studium wykonalności, model finansowy projektu oraz dokumentację związaną szczegółowo z wybraną już inwestycją.

Dla systemów fotowoltaicznych o jednostkowej mocy od 50 kWp do 1 MWp maksymalny jednostkowy koszt inwestycyjny brutto ustalono na 2,5 mln zł. Natomiast w przypadku kolektorów słonecznych przyjęto, że koszt inwestycji brutto nie powinien przekroczyć 1000 zł/kW.

Magdalena Szymańska
Zdjęcie: Pixabay