Nowela dotyczy ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, która weszła w życie w listopadzie 2011 r. Wprowadziła ona możliwość udzielania przedsiębiorcom poszkodowanym w wyniku powodzi pożyczek na usuwanie szkód w prowadzonym przez nich przedsiębiorstwie.
Dotychczas pomoc przedsiębiorcom poszkodowanym w wyniku powodzi była uruchamiana na podstawie wspomnianej ustawy dwukrotnie. Pierwszy raz po powodziach w 2012 r., kiedy z pomocy w postaci pożyczek mogli skorzystać przedsiębiorcy w 7 gminach województwa dolnośląskiego.
Drugi raz pomoc została skierowana do przedsiębiorców w sumie z 18 gmin położonych w województwach dolnośląskim, lubuskim oraz śląskim, w wyniku wystąpienia powodzi w 2013 r. Po raz trzeci pomoc zostanie udzielona przedsiębiorcom poszkodowanym w majowych powodziach w 2014 r. w województwach małopolskim (gmina Ciężkowice) oraz województwie opolskim (gmina Głuchołazy).
Autorzy noweli stwierdzili, że doświadczenia związane z ustawą pozwoliły na zidentyfikowanie problemów z nią związanych. Chodzi m.in. o podstawę określenia wysokości udzielanej pożyczki, sposób postępowania w przypadku niewykorzystania w całości przez przedsiębiorcę udzielonej mu pożyczki, czy dokonywanie spłaty lub zwrotu pożyczki. Uchwalone w piątek zmiany mają poprawić te kwestie.
Zgodnie z nowymi przepisami, podstawą określenia kwoty pożyczki będzie oszacowanie szkód poniesionych przez przedsiębiorcę, dokonane przez: komisję powołaną przez fundusz pożyczkowy, rzeczoznawcę lub biegłego uprawnionego do dokonywania wyceny środków trwałych lub aktywów obrotowych, rzeczoznawcę majątkowego lub ubezpieczyciela.
W przypadkach, kiedy przedsiębiorca zdecyduje się na skorzystanie z usług wymienionych rzeczoznawców lub biegłego, albo kiedy zdecyduje, aby podstawą określenia kwoty pożyczki było oszacowanie dokonane przez ubezpieczyciela - będzie on obowiązany dołączyć do wniosku o udzielenie pożyczki także dokumentację, na podstawie której to oszacowanie zostało dokonane. Dokumentacja ta pozwoli funduszom pożyczkowym na określenie kwoty pożyczki.
Nowe regulacje wprowadzają też możliwości dokonywania zmian w przeznaczeniu pożyczki. Nadal będzie ona mogła być wykorzystana jedynie na usuwanie szkód powstałych w majątku przedsiębiorstwa w wyniku wystąpienia powodzi.
Możliwe jednak stanie się dokonywanie przesunięć środków finansowych pomiędzy różnymi składnikami tego majątku - dokonywanie zmian pomiędzy kategoriami wydatków w przypadku, gdy w trakcie usuwania poniesionych przez przedsiębiorcę szkód, okaże się, że część z nich została usunięta taniej niż zostało to określone w oszacowaniu, a na usuwanie niektórych z tych szkód należy przeznaczyć więcej środków finansowych.
Dotychczasowe doświadczenia wskazują, że ten problem występuje dość często i związany jest z różnymi czynnikami, np. przedsiębiorca usuwa szkodę częściowo we własnym zakresie (np. kupuje części do maszyny, a naprawę wykonuje sam), przez co zmniejsza wydatki na naprawę maszyn, a zaoszczędzone środki przeznacza np. na odbudowanie magazynu. W tej sytuacji pojawia się rozbieżność pomiędzy ustalonym kosztorysem poniesionych szkód, a rzeczywistymi wydatkami.
Nowela przewiduje również, że w przypadku wniesienia przez przedsiębiorcę odwołania od decyzji funduszu pożyczkowego odmawiającej umorzenia pożyczki, za okres od dnia wniesienia tego odwołania, do dnia uprawomocnienia się wydanego w postępowaniu odwoławczym rozstrzygnięcia nie będą naliczane odsetki ustawowe.
Nowe przepisy przewidują ponadto, że fundusz pożyczkowy i przedsiębiorca będą mogli na zasadach umownych kształtować harmonogram spłat pożyczki. Zmiana ta ma umożliwić przedsiębiorcy, który np. znajdzie się chwilowo w trudnej sytuacji finansowej lub zachoruje i przez pewien okres nie będzie mógł spłacać pożyczki na zasadach ustalonych z funduszem pożyczkowym przed wystąpieniem trudnej sytuacji, na dopasowanie wysokości rat i terminów ich spłat do swoich możliwości.
Okres karencji w spłacie pożyczki będzie wynosił 9 miesięcy, jednak czas spłaty pożyczki przez przedsiębiorcę nie będzie mógł przekroczyć 3 lat od dnia zawarcia umowy pożyczki. (PAP)
