Kwestię tę reguluje artykuł 4 Ustawy z 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Określa ona odległość, w której mogą być lokalizowane i budowane elektrownie wiatrowe od budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa i odwrotnie. Według ustawy odległość ta jest równa lub większa od dziesięciokrotności wysokości elektrowni wiatrowej mierzonej od poziomu gruntu do najwyższego punktu budowli. Do całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej wlicza się elementy techniczne, w szczególności wirnik wraz z łopatami.
Poza tym powyższa odległość wymagana jest również przy lokalizacji i budowie elektrowni wiatrowej od form ochrony przyrody oraz od leśnych kompleksów promocyjnych. Przy czym ustanawianie tych form ochrony przyrody oraz leśnych kompleksów nie wymaga zachowania powyższych odległości.
Jednocześnie, według art. 4 ust. 3 ustawy, odległość powyższa nie jest wymagana przy przebudowie, nadbudowie, rozbudowie, remoncie, montażu lub odbudowie budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa.
Należy jednak zwrócić uwagę, iż pozwolenia na budowę dotyczące budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowują moc. Ustawa z 20 maja 2016 r. (art. 13) zawiera przepisy przejściowe pozwalające na realizację inwestycji na poprzednich warunkach. Decyzja o pozwoleniu na użytkowanie powinna być wydana w ciągu 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy, czyli do 16 lipca 2019 r.
Postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie ustawy z 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych prowadzi się na podstawie tejże ustawy.
dr hab. Aneta Suchoń
dr hab. Aneta Suchoń
