Wołowina drożeje
Ceny bydła w Polsce rosną. Hodowcy mogą liczyć na około 30 zł/kg za byki w klasie R3, a za wagę żywą otrzymują średnio 15 zł/kg. W ciągu ostatniego miesiąca wartość żywca zwiększyła się o około 3%. Natomiast w ujęciu rocznym wzrost ten sięga niemal połowy stawki sprzed roku. Taka tendencja wynika głównie z ograniczonej podaży wołowiny w Europie przy jednoczesnym wysokim popycie globalnym. Na rynku unijnym sytuacja jest podobna, bo pogłowie bydła spada, a liczba ubojów jest o 5% niższa niż przed rokiem.
Polska wysyła 90% wołowiny za granicę
Jak informuje KOWR, w pierwszej połowie 2025 roku Polska wyeksportowała 280 tys. ton produktów wołowych i cielęcych, tj. o 4% więcej niż rok wcześniej. Przychody z eksportu sięgnęły 1,7 mld euro, czyli 7,4 mld zł i okazały się być o 32% większe niż rok temu. Nasz kraj pozostaje w czołówce unijnych producentów, dokładnie jest piątym producentem wołowiny po Francji, Niemczech, Hiszpanii i Włoszech. Roczna produkcja żywca wołowego wynosi 500-600 tys. ton, a około 80-90% tego wolumenu trafia na eksport. Pomimo spadku pogłowia bydła w kraju o 1,2% w porównaniu do roku 2024, popyt na zagranicznych rynkach i korzystne ceny sprawiają, że sprzedaż polskiej wołowiny rośnie.
Gdzie trafia najwięcej polskiej wołowiny?
Najwięcej polskiej wołowiny trafia do krajów UE. W pierwszej połowie 2025 roku wyeksportowano ją m.in. do:
- Włoch - 42 tys. ton wołowiny.
- Niemiec - 40 tys. ton.
- Hiszpanii i Niderlandów - po 20 tys. ton.
- Francji - 13 tys. ton.
Poza UE największymi odbiorcami były:
- Turcja - 21 tys. ton.
- Wielka Brytania - 10 tys. ton.
- Izrael - 3 tys. ton wołowiny z Polski.
Jak dodaje KOWR, eksport wciąż w dużej mierze stanowi mięso, to około 90% całego asortymentu wywożonego z Polski.
Import wołowiny
Dla porównania - import produktów wołowych i cielęcych do Polski pozostaje niewielki. W pierwszej połowie 2025 roku sprowadzono 40 tys. ton mięsa i żywca, głównie z Włoch, Niemiec i Niderlandów. Dodatkowo przywieziono 136 tys. sztuk żywca, z czego około 60% stanowiły cielęta, głównie z Litwy, Słowacji i Łotwy.
źródła: KOWR, TPR
oprac. Agnieszka Sawicka
