Sposobom przeciwdziałania odporności i skali odporności słodyszka rzepakowego i stonki ziemniaczanej na insektycydy w Polsce poświęciliśmy kilka ostatnich artykułów:
Dziś przedstawimy wskazówki stosowania substancji czynnych zgodne ze strategią zapobiegania odporności opracowaną przez zespół naukowców z IOR–PIB w Poznaniu.
- Jak skutecznie zwalczać słodyszka w rzepaku?
- Jak szkodniki uodparniają się na insektycydy?
- Jak pozbyć się stonki ziemniaczanej?
- Poznaj 10 zasad przeciwdziałania uodparnianiu się szkodników na insektycydy
Dziś przedstawimy wskazówki stosowania substancji czynnych zgodne ze strategią zapobiegania odporności opracowaną przez zespół naukowców z IOR–PIB w Poznaniu.
Stonka ziemniaczana
wykazuje odporność na pyretroidy, ale co ciekawe – wieloletni monitoring prowadzony przez IOR–PIB w Poznaniu pokazuje, że ta odporność spadała w latach 2007–2013, ale w roku 2014 ponownie zaczęła wzrastać. Z pyretroidów odporność stonki od słabej do wysokiej dotyczy lambda-cyhalotryny i zeta-cypermetryny. Na pozostałe pyretroidy stonka ma odporność słabą do średniej.
Wzrost odporności na pyretroidy dotyczy głównie Polski Centralnej. W Polsce Południowo-Wschodniej poziom odporności stonki ziemniaczanej jest najniższy. Bardzo podobna sytuacja dotyczy substancji z grupy neonikotynoidów, ale poziom odporności na produkty zaliczane do tej grupy jest zdecydowanie niższy. Zaobserwowano niski i zróżnicowany na terenie kraju poziom odporności (od braku odporności do odporności wysokiej) szkodnika na chloropiryfos i metaflumizon.
Słodyszek rzepakowy
na substancje z grupy pyretroidów ma zróżnicowany poziom odporności. Najbardziej skutecznymi w zwalczaniu są tau-fluwalinat, bifentryna, a najmniej skutecznymi: deltametryna, gamma-cyhalotryna, alfa-cypermetryna, cypermetryna, esfenwalerat i zeta-cypermetryna. Z wyjątkiem tau-fluwalinatu są to substancje niebezpieczne dla owadów pożytecznych.
Z grupy neonikotynoidów najbardziej znaną i najbezpieczniejszą dla pszczół substancją jest acetamipryd. Ze związków fosforoorganicznych do zwalczania słodyszka używa się chloropiryfos, na którą to substancję słodyszek nie ma odporności, ale niestety, jest to substancja stwarzająca niebezpieczeństwo dla owadów pożytecznych.
Realizując zalecenia
strategii zapobiegania odporności i zarządzania odpornością przy decyzjach o chemicznym zwalczaniu słodyszka rzepakowego i stonki ziemniaczanej, należy brać pod uwagę to, jakie insektycydy stosowane były przy wcześniejszych zabiegach, czy na używane substancje stwierdza się odporność szkodników i jakie są prognozy odnośnie dalszych nalotów.
W przypadku wymienionych szkodników o dużym potencjale wykształcania odporności, do kolejnych zabiegów na tej samej uprawie zawsze należy stosować insektycyd z innej grupy chemicznej. Strategię zapobiegania odporności stonki i słodyszka opracował zespół naukowców z IOR-PIB w Poznaniu i te zalecenia przedstawiamy w Tabeli 1 i 2.
Uwaga! Jeśli wystarczający jest tylko jeden zabieg w sezonie na tej samej uprawie ziemniaka, to w kolejnych latach należy stosować rotację insektycydów o różnych mechanizmach działania.
Marek Kalinowski
