
Jak wygląda samica przędziorka owocowca?
Samica przędziorka owocowca ma kształt owalny, długości 0,4 mm. W momencie wychodzenia z wylinki, jej ciało ma kolor jasnoczerwony z pomarszczoną poprzecznie skórą, na której widoczne są wzgórki na stronie grzbietowej z wyrastającymi z nich szczecinkami. Po upływie kilku godzin ciało jej się uwypukla, przybiera ciemnoczerwony kolor, a wzgórki przybierają białą lub przezroczystą barwę, stając się widocznymi na ciemnym tle. Samiec owocowca jest mniejszy i wynosi ok. 0,26 mm długości. Jego skóra jest bladopomarańczowa i z upływem czasu ciemnieje.
Samce są bardzo ruchliwe i składają cebulkowate, czerwone jaja w spękaniach kory. Każde jajo opatrzone jest antenką, dzięki której przytwierdzone jest do podłoża. Zimują na dolnej stronie pędów w pobliżu pąków i na granicy 2-, 3-letnich przyrostów. Jajo letnie jest bardzo podobne do jaja zimowego, różni się wielkością i zabarwieniem. Jajo zimowe jest intensywnie czerwone, natomiast letnie może być zielonkawożółte lub matowomleczne. Zimowe złoża widać w postaci rozległych czerwonych plam, gdzie na 1 cm2 może znajdować się 1500 jaj.
Zobacz też: Mały dobroczynek skuteczny w walce ze szpecielami i przędziorkami
Wiosną, w kwietniu czy w fazie mysiego uszka, rozpoczyna się wylęg, trwający ok. 3 tygodni. Larwy z jaj zimowych są pomarańczowe, a po kilku godzinach żerowania ciemnieją, natomiast te z jaj letnich są jasnozielone lub zielonożółte do bladopomarańczowych. Na grzbietowej części ciała znajdują się sterczące włoski. Larwy po opuszczeniu jaj natychmiast gromadnie rozpoczynają żerowanie na młodych, delikatnych liściach po dolnej stronie. Po kilkunastu dniach z osłonki wydostają się dorosłe owady, które kopulują i w końcu maja samice składają jaja. W naszych warunkach występuje do 5 pokoleń szkodnika.
Jak przędziorek owocowiec atakuje liście?
Za pomocą aparatu sztylecikowego przędziorek przebija epidermę liścia, a następnie nakłuwa komórki miękiszu i wysysa ich zawartość. Resztki plazmy w wyssanych komórkach koagulują (łączą się w większe grupy), komórki żółkną, wypełniają się powietrzem, co nadaje im jaśniejszą barwę. Objawy uszkodzenia widoczne są na liściach w postaci jasnych plamek u podstawy liścia i wzdłuż nerwu, które później rozlewają się na całą blaszkę liściową. Z biegiem czasu powierzchnia liścia staje się szarozielona, dolna i górna strona przybiera brązowy kolor.
Przy dużej liczebności przędziorki mogą także żerować w ogonkach liściowych, szypułkach kwiatowych, kielichach kwiatów a nawet na najmłodszych pędach. Jego żerowanie skutkuje zahamowaniem fotosyntezy, zwiększeniem procesu transpiracji, wczesnym opadaniem liści oraz, co za tym idzie, słabym zawiązywaniem owoców i pąków kwiatowych na kolejny rok. Liczne badania dowiodły, że najlepszym okresem do skutecznego zmniejszenia jego populacji są zabiegi wykonywane wiosną.
Przędziorka owocowca zwalczaj dobroczynkiem gruszowcem
Dobroczynek gruszowiec może okazać się doskonałym sprzymierzeńcem do walki z przędziorkami. Jest on naturalnym ich wrogiem i potrafi wyssać 550 dorosłych form przędziorków przez całe życie a 15 dorosłych przędziorków w ciągu jednego dnia. Do sadu dobroczynka wprowadzamy, zakładając filcowe opaski z dobroczynkiem na pnie drzew, ale zrezygnujmy z ochrony chemicznej dla dobra dobroczynka.
Można także stosować preparaty roślinne, jak wyciągi i wywary, które są skuteczne również przy zwalczaniu innych szkodników a czasem także przy zwalczaniu chorób. Np. wyciąg z czosnku:12 dag czosnku drobno pokroić i zalać 5 l wody po kilkunastu godzinach przecedzić, uzupełnić wodę do 10 l i pryskać. Skuteczny może być również wyciąg ze skrzypu z dodatkiem pokrzywy albo z kwiatów aksamitki. 1 kilogram ziela zalać 10 l wody i po kilkunastu godzinach po przecedzeniu pryskać.
Małgorzata Wyrzykowska