Co oferuje hodowcom Galloway?

Galloway - włochate kosiarki

Bydło Galloway najłatwiej rozpoznać po braku rogów, co jest jego cechą genetyczną oraz spokojnym i łagodnym temperamencie. Galloway pochodzą ze Szkocji i to właśnie surowe warunki klimatyczne tego kraju ukształtowały te mało wymagające i bardzo odporne zwierzęta. Galloway nie bez powodu nazywane są włochatymi kosiarkami. Zjadają dosłownie wszystko, co rośnie na pastwiskach łącznie z pokrzywami. Z powodzeniem mogą być zatem wykorzystywane na użytkach zielonych, tam gdzie bydło lub np. konie selektywnie zjadają rośliny łąkowe. Ich skromne nawyki żywieniowe i niewybredność nie przeszkadzają w produkcji mięsa najwyższej jakości, które – podobnie jak u rasy hereford – cechuje się marmurkowatością oraz małą ilością cholesterolu. Mięso jest niezwykle smaczne, soczyste i delikatne, bogate w korzystne dla zdrowia nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6, czym przewyższa wieprzowinę. Średnie dobowe przyrosty wynoszą około 1000 g, a średnia wydajność rzeźna 55–57%.

Doskonałe mamki

Galloway to rasa wcześnie dojrzewająca. Dorosłe krowy mają średnio 125 cm w kłębie i masę ciała 500–600 kg. Buhaje dorastają do 130 cm i ważą 700–800 kg.

Charakteryzuje ją też wysoki stopień rozrodczości, matki rodzą jedno cielę w roku, a do tego bezproblemowo. Krowy są doskonałymi i bardzo opiekuńczymi mamkami. Cielęta są relatywnie lekkie w wadze poniżej 30 kg i prawie od razu po urodzeniu mogą się same poruszać, instynktownie bardzo dobrze odnajdują się i dopasowują do środowiska naturalnego i do stada. Cielęta powinny pozostawać przy matkach do 9. miesiąca życia. Dzienny przyrost masy ciała jest niewielki i wynosi 500–1000 g, co wynika z przystosowania rasy do niedostatków pożywienia.

W rasie tej występuje duża zmienność umaszczenia. Najbardziej popularne jest bydło czarne, ale bywa również czerwonobrązowe czy beżowe. Nie lada gratką jest spotkanie zwierząt o białym umaszczeniu z ciemną pigmentacją śluzawicy, strzyków oraz okolic oczu i uszu.

• WZORZEC RASY GALLOWAY
  Rasa ta odznacza się średnim kalibrem, o zwartej budowie ciała i bardzo dobrym umięśnieniem, typowym dla bydła mięsnego. Jest to rasa bezrożna, o gęstej i średniej długości okrywie włosowej oraz szczelnej i obfitej w sezonie zimowym warstwie puchowej. Głowa mała, średniej długości, szerokie czoło i wyrazista śluzawica o pigmencie w zależności od umaszczenia: czarna, brunatna lub płowa; oko małe, dobrze osłonięte rzęsami. Szyja krótka i dobrze umięśniona. Tułów zwarty z prostym, szerokim grzbietem i głęboką klatką piersiową. Linia brzucha równoległa do grzbietu, mostek wyraźnie zaznaczony i lekko wysunięty do przodu. Mięśnie dobrze rozłożone, przechodzące w dół do stawu skokowego. Kończyny mocne, proporcjonalne do kłody. Racice dobrze związane, o twardym, mocnym rogu.

Beata Dąbrowska