Znaczenie leczenia bólu u trzody chlewnej
Rozwój wiedzy na temat dobrych praktyk hodowlanych i presja na poprawienie dobrostanu zwierząt spowodowały, że zwrócono większą uwagę na znaczenie leczenia bólu u trzody chlewnej. Obecnie podkreśla się, że wykonywane u trzody chlewnej zabiegi wymagają skutecznego uśmierzania bólu, dlatego też opracowano odpowiednie metody znieczulenia miejscowego oraz ogólnego. W przeszłości czasami twierdzono, że świnie odczuwają ból z mniejszą intensywnością lub wręcz nie odczuwają go wcale. Świnie jednak, podobnie jak inne zwierzęta, potrafią ukrywać oznaki bólu, co po prostu utrudnia jego rozpoznanie.
– Kiedy zaczynałem swoją karierę lekarza weterynarii, niektórzy uważali, że prosięta nie odczuwają bólu. Na szczęście zrozumienie i postawa wobec bólu odczuwanego przez zwierzęta gospodarskie znacząco się zmieniły w ostatniej dekadzie. Wciąż jednak pozostaje wiele do zrobienia. Sektor trzody chlewnej ma obowiązek zająć się tą kwestią, a lekarze weterynarii muszą wziąć na siebie odpowiedzialność poprzez edukację i wsparcie hodowców – mówił Ad Bakx z firmy Dechra Pharmaceuticals PLC z Niderlandów podczas 29. Międzynarodowej Konferencji Lekarzy Chorób Świń w Krakowie.
Uszy wyznacznikiem
Znoszenie bólu jest ważne z perspektywy ekonomiki produkcji. Jeśli bowiem walczymy z bólem, możemy spodziewać się poprawy wyników produkcyjnych. Z drugiej strony, leczenie bólu wymaga dodatkowych nakładów.
– Najważniejsze, żeby pamiętać, iż rodzaj bólu determinuje, jakiego rodzaju leczenie zastosujemy, ponieważ różni się on intensywnością, odczuwanym dyskomfortem, ale też czasem trwania. Warto zdawać sobie sprawę z tego, że znieczulenie ogólne niekoniecznie oznacza zniesienie bólu. Utrata przytomności nie zawsze oznacza, że zwierzę nie odczuwa bólu. Wszystko zależy od rodzaju zastosowanego leku. W przypadku znieczulenia miejscowego ból nie występuje – podkreślał Ad Bakx.
Ból jest mechanizmem ochronnym, ostrzegającym o wystąpieniu potencjalnego uszkodzenia tkanek. Może powodować zmiany w zachowaniu świń, zmniejszoną aktywność, izolację od stada, zaburzenia postawy ciała, zaburzenia ruchowe, trudności z chodzeniem, kulawizny, zmniejszony apetyt, przyspieszone oddech i tętno. Przyczyną bólu są choroby lub przeprowadzane zabiegi zootechniczne, takie jak obcinanie ogonów, skracanie kiełków, kastracja, zakładanie kolczyków. Kulawizny, zapalenie opon mózgowych, syndrom MMA, obgryzanie ogonów powodują ostry ból. To samo dotyczy zabiegów, takich jak kastracja chirurgiczna i obcinanie ogonów.
