6 najczęstszych błędów przy korekcji racic krów

Tylko profesjonalnie wykonana korekcja racic pomoże krowom

Korekcja racic to czynność precyzyjna, która wymaga pewnej ręki, wiedzy i doświadczenia, dlatego nie we wszystkich oborach jest przeprowadzona tak jak należy. Z rozmów z hodowcami wynika, że niejeden z nich miał w życiu podobną historię do tej: Przyjechał młody człowiek, z którego usług jeszcze nie korzystano. Usługę korekcji wykonał szybko i wydawałoby się fachowo, otrzymał za nią zapłatę i pojechał. Hodowca natomiast został z dużym problemem, który dał o sobie znać już niebawem.

Jakie błędy są najczęściej popełniane podczas korekcji racic?

Korekcja polega na usunięciu nadmiernie przerośniętego rogu racicowego, nadaniu racicom właściwego kształtu, który zapewnia zwierzęciu równomierne rozłożenie nacisku ciała na racice. W wyniku korekcji skrócony zostaje wierzchołek racicy i zmniejszona grubość przedniej części podeszwy, przywraca się naturalne ustawienie osi palca i przenosi główny nacisk ciężaru ciała z piętki i tylnej części podeszwy na jej przednią część, zapobiegając tworzeniu wrzodu.

• Zbyt mocno przycięta podeszwa (prawidłowo 6–7 mm). Spowodować to może zmiażdżenie tworzywa podeszwy, pęknięcia wzdłuż linii białej, a następnie infekcje (wrzód linii białej, martwica wierzchołka kości racicowej).
• Zbyt mocno zaokrąglone zewnętrzne brzegi, co powoduje przeciążenie na podeszwie, a nie na brzegu nośnym i przyczynia się do pęknięcia linii białej
• i infekcji.
• Zbyt mocne przycięcie piętki lub wewnętrznego brzegu podstawowego.
• Zbyt mocne przycięcie wewnętrznej racicy (trzeci palec) na tylnej kończynie, bez wyprofilowania, co sprawia, że biomechanika racicy jest upośledzona i powoduje zaburzenia mikrokrążenia
• w tworzywie.
• Dachowaty profil podeszwy.
• Niefachowe opracowanie racicy poochwatowej.

Kiedy przeprowadzić pierwszą korekcję racic u młodej krowy?

O racice naszych zwierząt powinniśmy dbać od ich najmłodszego wieku. Właściwa pielęgnacja w tym okresie może nawet całkowicie wyeliminować wady postawy, ze względu na dużą elastyczność kończyn. Pierwszej kontroli stanu racic dokonujemy u jałówek w wieku 12–16 miesięcy. Im wcześniej zaobserwujemy i zdiagnozujemy problem, tym większą będziemy mieć szansę na szybką reakcję i jego rozwiązanie. U zwierząt bez wad postawy, pierwszą korekcję wykonujemy w wieku 18–20 miesięcy. Od tego czasu zabieg powinien być wykonywany regularnie, minimum 2 razy w roku (obory wolnostanowiskowe, o wydajności do 9000 kg).

W przypadku obór, gdzie schorzenia racic są częste (powyżej 40%) oraz takich, gdzie wydajność przekracza 9000 kg, korekcja powinna być robiona 3–4 razy do roku. U krów korzystających z pastwiska, korekta racic powinna być wykonana na 4–6 tygodni, zarówno przed wyjściem na pastwisko, jak i przed powrotem do obory na okres zimy. W obu sytuacjach istotne jest, aby podeszwy racic były grubsze, ze względu na zmianę rodzaju podłoża.

• Wyrównanie podeszwy polega na precyzyjnym jej zestruganiu (warstwa po warstwie), w trakcie którego podeszwę uciskamy kciukiem sprawdzając, czy jest wystarczająco miękka. Także róg kopytowy powinien być strugany, a nie szlifowany

Jak szybko rośnie racica?

Racice zbudowane są z kości racicowej i koronowej, skóry właściwej, ściany, obwódki, puszki rogowej, piętki, podeszwy i struktur dodatkowych (ścięgna, staw racicowo-koronowy, kaletka trzeszczki racicowej). Róg ściany racicy rośnie od korony (owłosiona część racicy) w dół w kierunku wierzchołka, w tempie 5 mm miesięcznie (lub 60–80 mm rocznie). Wyrastanie przedniej części racic uniemożliwia zwierzętom naturalny chód (staje się sztywny i krótki), podeszwa przedniej części racicy grubieje, co powoduje załamanie osi palca w kierunku piętki, a w konsekwencji nacisk ciężaru ciała przenoszony jest na podeszwę i piętkę, gdzie powstają wrzody.