Drożdże pomogą bakteriom celulolitycznym
Po pobraniu wraz z paszą i przedostaniu się do żwacza, namnażające się komórki wykorzystują znajdujący się tam tlen, a tym samym stwarzają lepsze warunki dla beztlenowych bakterii żwacza. Takie działanie przyczynia się także do rozwoju bakterii celulolitycznych, które są beztlenowcami, dlatego tlen jest dla nich toksyczny.
Kiedy stosować żywe kultury drożdży?
Podczas procesu namnażania, żywe kultury drożdży wykorzystują składniki pokarmowe i produkują metabolity (głównie peptydy i kwas jabłkowy), które z kolei wykorzystywane są przez mikroorganizmy żwacza. Metabolity produkowane przez drożdże stymulują wzrost bakterii w żwaczu, szczególnie tych wykorzystujących kwas mlekowy. Żywe kultury drożdży powinny być stosowane głównie w okresie wzmożonego zapotrzebowania na energię, czyli w okresie okołoporodowym. Skarmianie należy rozpocząć na około 5 tygodni przed wycieleniem, a dawka drożdży powinna wynosi od 0,5 do 10 g dziennie.
Beata Dąbrowska
