Jakie mogą być przyczyny zatrzymania łożyska u krowy?

Przyczyn nie wydalenia łożyska po porodzie może być wiele i zazwyczaj  są one ze sobą powiązane. Zalicza się do nich m. in.:

Czynnikiem sprzyjającym występowaniu tej anomalii jest także za małe pokrycie zapotrzebowania krów przed porodem na niektóre mikroelementy i witaminy, z których najważniejszymi są selen, jod i witamina E. Nadmiar wolnych rodników w organizmie zwierząt może powodować uszkodzenie błon komórkowych, co zakłóca naturalną funkcję komórek. Organizm potrzebuje więc tzw. antyoksydantów, do których należą  właśnie  selen i witamina E.  Trzeba także pamiętać, że zatrzymaniu łożyska sprzyjają   także warunki porodu, jak:

– to czynniki, które również wymieniane są wśród różnych przyczyn powstawania schorzenia.

Zapobieganie zatrzymaniu łożyska u krów jest trudne z uwagi na wiele czynników, które mogą̨ działać na długo przed porodem i ujawniać się dopiero podczas porodu. Niemniej jednak,  przede wszystkim trzeba zwrócić szczególną uwagę na zapobieganie otłuszczeniu krów w końcu laktacji i  okresie zasuszenia. 

Elementem profilaktyki jest także stosowanie selenu i witaminy E.  Najlepsze efekty uzyskuje się poprzez jednoczesne stosowanie obu tych składników. Trzeba jednak podkreślić, że wpływ uzupełniania dawek selenu (bez lub z witaminą E) nie zawsze jest jednoznaczny. Wiele zależy bowiem od  poziomu selenu w dawce  nieuzupełnianej. Zaleca się, aby w dawce dla okresu przejściowego przed porodem znajdowało się 0,3 mg selenu w (w 1 kg suchej masy) oraz 1200 mg witaminy  E. Pokrycie tego zapotrzebowania jest podstawą profilaktyki zatrzymania łożyska.

Najpowszechniejszą formą uzupełniania niedoborów selenu jest podawanie w dawce pokarmowej  form selenu nieorganicznego (seleninu lub selenianu). Z powodzeniem można stosować także  preparaty selenu nieorganicznego, wyprodukowane na bazie drożdży. Selen w tej formie lepiej się wchłania z przewodu pokarmowego i łatwiej wchodzi w przemiany. Na rynku dostępny jest selen w formie chronionej – w którym cząsteczki selenitu sodu otoczone są kapsułkami chroniącymi go przed rozkładem w żwaczu. Chroniony w żwaczu selenit sodu przechodzi przez przedżołądki w niezmienionej postaci, dostaje się do jelita cienkiego, a więc miejsca właściwej adsorbcji, gdzie następuje rozpuszczenie otoczki i bardzo dobre jego wchłanianie. Część nieotoczkowana selenu dzięki swojej dostępności w żwaczu gwarantuje optymalny rozwój jego flory bakteryjnej. Selen podawany w tej formie wchłaniany jest niemal w całości i tylko minimalnie jest wydalany, a zaopatrzenie organizmu w ten pierwiastek  jest rozłożone czasie.