Pasożyty kradną mleko
Najbardziej kosztowną konsekwencją nie odrobaczania krów mlecznych jest obniżenie ich wydajności mlecznej. Na przykład, atak gza bydlęcego powoduje spadek mleczności nawet do 25%. Zarażenie nicieniami żołądkowo-jelitowymi o około 11%, a motylicą wątrobową o około 8% (pasożyt ten występuje obecnie sporadycznie).
Utrata mleczności na skutek inwazji pasożytów związana jest przede wszystkim z obniżeniem ich odporności, co prowadzi do zwiększonej wrażliwości zwierząt na wszelkiego rodzaju zakażenia. Bydło, które jest nosicielem pasożytów, ma także mniejszy apetyt i gorzej wykorzystuje pasze, przez co traci masę ciała. Ponadto, pogorszeniu ulegają także parametry rozrodu.
Najczęstsze choroby pasożytnicze bydła
Do najczęściej występujących w naszym kraju pasożytów bydła należą nicienie żołądkowo-jelitowe oraz pasożyty płucne wywołujące chorobę diktiokaulozę. Wprawny hodowca jest w stanie określić, które krowy w stadzie mają robaki. Najłatwiej to poznać po kondycji zwierzęcia i wyglądzie sierści. Wśród nicieni żołądkowo-jelitowych najczęściej występującym jest nicień wywołujący chorobę ostertagiozę. Zarażone nim bydło wydala wraz z kałem jaja, z których rozwijają się larwy zasiedlające źdźbła trawy. Stanowią one zagrożenie dla innych, pasących się sztuk. Larwy te są bardzo odporne nawet na ekstremalne warunki środowiska. Bez trudu mogą przetrwać zimę i zagrażać zwierzętom w kolejnym sezonie pastwiskowym. 1 kg trawy może zawierać do kilku tysięcy larw. Charakterystycznymi objawami inwazji tym pasożytem są biegunki, wyniszczenie organizmu, brak apetytu, niedokrwistość, a najbardziej typowe zmiany występują na błonie śluzowej trawieńca w postaci guzków, w których znajdują larwy.
- Na naszym rynku dostępna jest szeroka gama preparatów przeciwpasożytniczych dla bydła. Gdy planujemy odrobaczać krowy mleczne, warto sięgnąć po preparat, który nie ma okresu karencji na mleko
Kolejnym, powszechnie występującym pasożytem (tym razem płucnym) jest pasożyt wywołujący chorobę diktiokaulozę. W organizmie żywiciela odbywa on długą wędrówkę (poprzez jelita, węzły chłonne krwioobieg, serce), by ostatecznie umiejscowić się w płucach. Następnie zamyka on oskrzela, powodując duszność, kaszel, ropne wypływy z nosa, a często staje się przyczyną upadku zwierzęcia. W naszej strefie klimatycznej bardzo powszechne są też inwazje świerzbowca bydlęcego.
Jak i kiedy odrobaczać?
Wiedząc o tych zagrożeniach, odrobaczanie zwierząt warto wpisać w kalendarz zabiegów. Zaleca się, aby zabieg przeprowadzać dwukrotnie w ciągu roku. Pierwszy raz właśnie na wiosnę, w oborze, jeszcze przed wyprowadzeniem stada na pastwisko. W ten sposób zwierzęta będą mogły pozbyć się wszystkich form inwazyjnych pasożytów, czyli jaj, larw i form dojrzałych. Celem wiosennego odrobaczania jest uniknięcie inwazji pastwiskowych, a więc zapewnienie w okresie wypasu jak najlepszych warunków środowiskowych, wolnych od pasożytów. Drugie odrobaczanie powinno być przeprowadzone jesienią, po zakończonym sezonie pastwiskowym.
Beata Dąbrowska
