Bezrogie – bez skutków ubocznych?
Aby to zbadać, naukowcy wybrali buhaje genetycznie bezrogie, które mają co najmniej 15 potomków w Holandii i Flandrii. Jak podaje portal Veeteelt.nl, bezrożność u tego potomstwa została określona na podstawie analizy DNA. Oprócz informacji o genomie, potomstwo musiało również osiągnąć własne wyniki produkcyjne. Korzystając z wartości hodowlanych tego potomstwa, różnice między rogatymi i bezrogimi zwierzętami zostały następnie zbadane statystycznie dla każdego buhaja. Do badania zakwalifikowano łącznie 23 000 potomstwa po bezrogich bykach. I cóż się okazało?
Nie ma różnic w produkcyjności między potomstwem bezrogich i rogatych buhajów
{embed_photo_L50_tpr}334121{/embed_photo_L50_tpr}
Dla cech produkcyjnych, takich jak: kg mleka, kg tłuszczu i kg laktozy nie stwierdzono żadnych różnic genetycznych pomiędzy potomstwem rogatym i bezrożnym w przeliczeniu na buhaja. Nie stwierdzono również różnic w wartościach hodowlanych: szybkości wytwarzania mleka i liczby komórek somatycznych. Ponadto nie zaobserwowano różnic statystycznych dla cech zdrowotnych racic, płodności, zdrowia wymion i żywotności cieląt. Jednak liczba buhajów z wystarczającą liczbą córek dla żywotności cieląt i zdrowotności racic była mniejsza niż dla pozostałych cech, przez co wiarygodność wyników była mniejsza.
Potomstwo bezrogie bardziej długowieczne
Jedyną, stwierdzoną przez naukowców różnicą była długowieczność. Otóż potomstwo bezrogie charakteryzowało się wyższą wartością hodowlaną długowieczności (202 dni) niż potomstwo z rogami (185 dni). Tak więc hodowla bezrożnych krów nie ma negatywnych konsekwencji dla ich długowieczności.
Hodowcy coraz częściej wykorzystują w rozrodzie buhaje bezrożne. I tak na przykład w Niemczech, spośród cieląt holsztyńskich urodzonych w 2021 r. 19,7 procenta było genetycznie bezrogich. Z kolei w Danii, w ubiegłym roku udział inseminacji buhajami bezrożnymi wyniósł 24% i było to prawie dwukrotnie więcej niż rok wcześniej, kiedy udział ten wynosił jeszcze 13 proc.
Beata Dąbrowska
