Płatności bezpośrednie nie mogą być zajęte przez komornika tylko do czasu, kiedy nie zostały przelane na rachunek uprawnionego rolnika. Tak wynika z art. 32 Ustawy z 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Przewiduje on, że należności ustalane w drodze decyzji administracyjnej lub wierzytelności wynikające z umów z tytułów płatności określonych w odrębnych przepisach, realizowanych przez ARiMR ze środków publicznych pochodzących z funduszy UE oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na ich współfinansowanie, nie podlegają zajęciu na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego oraz przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Oznacza to, że Agencja nie może przekazywać środków m. in. z tytułu płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rachunki wskazane przez komorników, lecz wyłącznie na rachunki bankowe podane przez producentów rolnych we wnioskach o te płatności.
Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 5 lutego 2014 r., (sygn. akt: I SA/Bd 952/13), wskazany wyżej przepis należy odnosić do sytuacji, w której komornik zmierzałby do zajęcia tych należności będących jeszcze w gestii ARiMR, ale już przyznanych decyzją. Przepis ten nie ogranicza natomiast możliwości prowadzenia egzekucji komorniczej z rachunków bankowych producentów rolnych. Z chwilą bowiem, kiedy pieniądze wpłyną już na rachunek, są traktowane jak wszelkie inne środki.
