Czy prowadząc gospodarstwo, można otrzymywać świadczenie pielęgnacyjne na dziecko?

Niestety, nie ma takiej możliwości. Zgodnie z art. 17 Ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje wtedy, gdy uprawnione do niego osoby nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, by zająć się chorym.

Rezygnacja lub niepodjęcie zatrudnienia powinny mieć związek ze sprawowaniem opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Artykuł 17b ww. Ustawy przewiduje, że w sytuacji, gdy o świadczenie pielęgnacyjne ubiegają się rolnicy, małżonkowie rolników bądź domownicy, świadczenia te przysługują odpowiednio:

Zaprzestanie prowadzenia gospodarstwa rolnego lub zaprzestanie wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym potwierdza się stosownym oświadczeniem złożonym pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Okoliczność, że rolnik nie może zaprzestać działalności rolniczej z uwagi na związanie umową z ARiMR zawartą w ramach PROW, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiocie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Obowiązujące przepisy nie zwalniają rolników prowadzących gospodarstwo rolne w związku z wykonaniem zobowiązań wynikających z umów zawieranych w ramach PROW, z warunku zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego umożliwiającego przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.

Potwierdza to orzecznictwo sądów administracyjnych, m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 17 listopada 2015 r. (sygn. akt: II SA/Lu 223/15).                    

Alicja Moroz