Jeżeli wujek chce, żeby Pan nabył prawa do działki, najpierw powinien wystąpić do właściwego miejscowo starosty o jej nieodpłatne przyznanie na własność. Taką możliwość daje mu art. 118 Ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Przepis stanowi, że osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego państwu na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tej działki. Decyzje w takich sprawach wydaje starosta.Nie jest to jednak możliwe, jeżeli działka nie jest przedmiotem własności Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego albo jeżeli przyznanie własności naruszałoby prawa osób trzecich. Z wnioskiem o przyznanie prawa własności działki może wystąpić również zstępny osoby uprawnionej, który po jej śmierci faktycznie włada daną nieruchomością. W przypadku gdy uprawnionymi są małżonkowie, wniosek może być zgłoszony dopiero po śmierci ich obojga. Pan więc nie mógłby skorzystać z tego prawa, nawet gdyby wujek przed śmiercią oddał Panu działkę do użytkowania. Nie jest Pan bowiem jego zstępnym, czyli dzieckiem, wnukiem, prawnukiem, lecz krewnym w linii bocznej.
Mógłby się Pan ubiegać jedynie o nabycie własności działki przez zasiedzenie, ale byłoby to realne dopiero po 30 latach nieprzerwanego samoistnego posiadania.
Jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 lutego 2012 r. (sygn. akt: II OSK 2333/10), stronami postępowania o nieodpłatne przyznanie własności działki gruntu użytkowanej przez byłego właściciela są, zgodnie z art. 118 Ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, byli właściciele, a po ich śmierci – zstępni tych właścicieli spełniający warunki określone w tym przepisie oraz, ewentualnie, inne osoby, które wykażą swoje prawa do przedmiotowej nieruchomości. Przymiotu strony w tym postępowaniu nie mają natomiast osoby zgłaszające do przedmiotowej nieruchomości roszczenia, w tym żądanie stwierdzenia nabycia jej w drodze zasiedzenia. Oba postępowania – o zwrot własności na podstawie art. 118 wymienionej wyżej ustawy i o zasiedzenie – są względem siebie niezależne, mają odrębne podstawy prawne i wynik każdego z tych postępowań nie wpływa na wynik drugiej sprawy.
