Jak ochronić kukurydzę przed dzikami?

Ten pierwszy atak dzików na kukurydzę trwa od siewu do fazy dwóch liści kukurydzy. Im bliżej od plantacji do lasu, tym oczywiście gorzej. Do tych strat dochodzi każdego roku i w każdym sezonie, rolnicy borykają się z problemami odszkodowań.

Z przykrością informujemy, że nie pojawiała się żadna nowa skuteczna metoda odstraszania dzików. Możemy jednak przeanalizować skuteczność dotychczas stosowanych metod odstraszania i czynników, które przyciągają dziki na plantacje kukurydzy. Z całą pewnością zachętą dla dzików jest rutyna i powtarzalność działań rolnika. Kukurydza uprawiana w monokulturze, a także uprawiana przy lesie, to dla dzików najłatwiejszy do znalezienia łup.

Dlatego ochrona upraw kukurydzy przed dzikami i jeleniami powinna rozpocząć się od właściwego wyboru stanowiska pod zasiewy. Należy bezwzględnie unikać monokultury, ponieważ takie pola narażone są bardziej na żerowanie dzików zapamiętujących wcześniejsze miejsca żerowe. Silniej narażone na szkody są pola kukurydzy graniczące bezpośrednio lub znajdujące się w niewielkiej odległości od powierzchni leśnych, trzcinowisk lub bagien.

Planując walkę z dzikami trzeba mieć świadomość, że nasilenie szkód przez nie powodowanych w kukurydzy zależy od fazy rozwoju rośliny. Jest najbardziej intensywne wkrótce po siewie i trwa do końca maja. Później dziki ponownie odwiedzają kukurydzę od momentu dojrzewania kolb (od połowy lipca) do zbioru. Pęczniejące i kiełkujące nasiona kukurydzy stanowią dla dzików przysmak, a zaprawy nasienne stosowane do ochrony siewek kukurydzy przed chorobami i szkodnikami nie wpływają na ich apetyt.

Okres żerowania dzików na wschodzącej kukurydzy trwa, w zależności od warunków meteorologicznych, od 15 do 30 dni. Rozpoczyna się zaraz po siewach i statystycznie kończy ok. 30 maja. Niestety, metody akustycznego i zapachowego odstraszania są mało skuteczne. Wielu rolników polega w tym zakresie na zlecaniu doprawiania ziarna siewnego zaprawą Mesurol 500 FS. W etykiecie produktu nie ma jednak słowa o dzikach, a tylko o działaniu odstraszającym ptaki i zwalczającym wczesne ataki pierwszego pokolenia ploniarki zbożówki. Niemniej ta zaprawa dziki odstrasza.

Według opinii wielu plantatorów, najskuteczniejszą metodą na dziki jest stosowanie ogrodzeń elektrycznych plantacji kukurydzy. W ten sposób można całkowicie zabezpieczyć uprawę, ale ogrodzenie musi być założone profesjonalnie i najlepiej zaraz po siewie. Dzięki ogrodzeniu plantacji zaraz po siewie dziki nie wejdą w nią w pierwszym okresie ataku wiosną i nie zapamiętają, że atak w tym miejscu warto powtórzyć jesienią.

Ogrodzenie elektryczne powinno być wykonane z rozprowadzonych równolegle dwóch drutów. Niższy na takiej wysokości, aby dzik nie mógł przejść pod nim, a drugi na wysokości, która uniemożliwi przeskoczenie przeszkody. Ważne jest, aby takie ogrodzenie serwisować, tj. sprawdzać systematycznie, czy jest w nim napięcie, czy nie zostało przerwane. Należy też zadbać o wykaszanie roślinności pod ogrodzeniem. Po takim wykoszeniu ogrodzenie będzie widoczną przeszkodą dla dzików i nie będzie przebić i spadków napięcia wynikającego ze stykania się roślin z drutami. Ogrodzenie elektryczne powinno być założone w odległości 1,5 m od brzegów plantacji i od strony ataku dzików, czyli przynajmniej od strony lasu. Niższy drut powinien być założony na wysokości ok. 40 cm od ziemi, wyższy na wysokości ok. 75 cm od ziemi. Najlepszą ochronę daje jednak ogrodzenie z trzech drutów z dwoma na wysokościach jak wyżej i trzecim na wysokości ok. 25 cm.