Fosfor jest jednym z podstawowych makroskładników stosowanych w nawożeniu gleby i żywieniu roślin, jednocześnie stosowany w nadmiarze, może być pierwiastkiem biogennym. Fosfor pochodzący ze źródeł rolniczych jest uważany za istotne zagrożenie dla jakości wody.
- Dlaczego nie należy dawkować fosforu "na oko"?
- Jakie są przyczyny nadmiaru fosforu w glebach i wodach?
- Dlaczego nagromadzenie fosforu w glebie jest niebezpieczne dla ekosystemów przyległych?
- Ile wynosi limit dla zawartości azotu w Polsce?
- Na co mają wpływ zrównoważone zabiegi agrotechniczne?
- Kiedy należy unikać dużych dawek nawozów i nawożenia?
-
Czy należy łączyć nawożenie z siewem?
-
Czy w produkcji rolniczej można roproszyć fosofor?
-
Czy jest możliwe całkowite wyeliminowanie strat składników pokarmowych pochodzących ze źródeł rolniczych?
Intensyfikacja produkcji rolniczej – stosowanie wysokich dawek nawozów, jak również wysoka koncentracja produkcji zwierzęcej lokalna lub regionalna prowadzi do narastającego problemu zanieczyszczenia gleb i wód m.in. związkami fosforu. W Polsce przeważają gleby zasobne w fosfor (16,9 mg P2O5 na 100 g gleby – zasobność wysoka) i nadal przybywa gleb o wysokiej i bardzo wysokiej zawartości fosforu.
Dlaczego nie należy dawkować fosforu "na oko"?
Dlaczego tak się dzieje? Fosfor do wód dostaje się w wyniku niewłaściwego gospodarowania tym pierwiastkiem...
