Łąki i pastwiska wapnujemy, gdy wartość pH w KCl w wierzchniej warstwie gleby spadnie poniżej 5,0–5,5
Odczyn gleby użytków zielonych kształtuje skład botaniczny runi. Wartościowe gatunki traw pastewnych: życica, kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa i wiechlina łąkowa potrzebują do wzrostu odczynu lekko kwaśnego. Z kolei wchodzące w skład runi gatunki roślin bobowatych wymagają pH na poziomie 6.
Zakwaszenie użytków zielonych, podobnie jak na gruntach ornych, ogranicza produkcję roślinną i zmniejsza różnorodność gatunkową. Wapnowanie łąk i pastwisk jest konieczne, gdy wartość pH w KCl w wierzchniej warstwie gleby spadnie poniżej 5,0–5,5. Utrzymywanie zakwaszanych użytków zielonych sprawia, że stosowanie nawozów mineralnych na gleby pod nimi przestaje być efektywne, a każde zwiększanie ich dawek nie przekłada się na wzrost plonów pokosów trawy. Jednocześnie dochodzi do pogorszenia jakości runi.
Wykonanie zabiegu wapnowania użytków zielonych jesienią jest zatem ważnym zabiegiem agrotechnicznym. Podwyższenie odczynu zmniejsza straty składników pokarmowych z gleby wraz z jesiennymi opadami, poprawia ich wykorzystanie przez ruń, sty...
