Jak wygląda trzmiel ziemny?
Trzmiel ziemny przypomina inne gatunki z tego samego podrodzaju np. trzmiela gajowego. Ten osobnik potrafi pokonać nawet 100 km rocznie i ma doskonałe zdolności adaptacyjne. Zdobywanie pokarmu nie sprawia mu problemu, bo praktycznie oblatuje wszystkie kwiaty nektaro- i pyłkodajne. Tworzy duże rodziny 500– 1000 osobników. Królowe osiągają 20–25 mm długości ciała, robotnice 11–14 mm a długość ciała samców to 14–15 mm.
Ciało jest czarno owłosione z dwoma przepaskami – jedna żółta, druga ciemnożółta. Na ostatnim segmencie ma białe, szare lub szarobiałe paski. U robotnic paski często zanikają. Pierwsze samice odbywają swoje loty już w marcu a samce pojawiają się dopiero w czerwcu, prowadząc loty do października. Gniazdo budują pod ziemią na ok. 10 do 30 cm głębokości, często korzystając z korytarzy i nor gryzoni. Gatunek częściowo chroniony.
Jak wygląda trzmiel gajowy?
Trzmiel gajowy jest bardzo podobny do swojego ziemnego kuzyna. Wyróżnia się dość dużymi rozmiarami. Królowe dorastają do 22 mm przy rozpiętości skrzydeł 36 mm. Robotnice mają 18 cm długości i są dwa razy lżejsze od królowej, natomiast trutnie mają zbliżoną wielkość do robotnic. Ma kontrastowe ubarwienie, ciało gęsto owłosione czarne z kremowymi przepaskami na przedniej części tułowia oraz na drugim segmencie odwłoka. Przepaski gajowego są zazwyczaj szersze i nieco jaśniejsze niż ziemnego a koniec odwłoka biały. Samiec ma charakterystyczną żółtą głowę. Podobnie jak ziemny, zasiedla tereny całego kraju. Żywi się nektarem i odwiedza bardzo szeroką gamę najróżniejszych gatunków roślin.
Ciekawostką jest, że ponieważ ma krótką trąbkę, nie wszędzie może sięgnąć do głębszych kwiatów, więc wybiera te, gdzie nektar jest łatwo dostępny albo wygryza dziurkę u nasady kwiatu do podbierania nektaru. Podobnie jak trzmiel ziemny również buduje gniazda w opuszczonych norach gryzoni. Samice składają do 200–300 jaj. Po kopulacji królowe szukają miejsca do przezimowania natomiast samce giną. Podobnie jak wiele innych owadów trzmiele zapadają na zimę w stan hibernacji, budzą się na przełomie lutego i marca. Gatunek częściowo chroniony.
Jak wygląda porobnica wiosenna?
Porobnica wiosenna zwana również włochatką, jest chyba najbardziej rozpowszechnioną przedstawicielką porobnic, których w naszym kraju występuje około 10 gatunków. Wyglądem przypomina trzmiela. Jest duża, osiąga 14–15 mm długości a ciało jej pokryte jest gęstym owłosieniem. Samce o długości 12–15 mm są żółtobrązowe albo szare, natomiast samice brązowe lub czarne, ma silnie wydłużone nogi o stopach zaopatrzonych w rzędy czarnych włosów. Porobnice można zaobserwować już w marcu, gdy opuszczają gniazda, które znajdują się w glinianych murkach, skarpach, wąwozach. Porobnice składają do 30 jaj i nie tworzą społeczności, to gatunek samotnic. Do ich ulubionych roślin należą bobowate, różowate i jasnotowate. Należą do gatunków chronionych.
Jaką funkcję pełnią motyle dzienne i nocne?
Motyle dzienne i nocne (ćmy), to rząd owadów latających, które są jedną z najliczniejszych grup owadów. Należą do zapylaczy podobnie jak pszczoły, trzmiele, muchówki i chrząszcze. Specjalizują się jednak w konkretnych gatunkach roślin. Ćmy zapylają kwiaty kwitnące i pachnące nocą, które produkują dużą ilość nektaru. Posiadają bardzo długi języczek. Ciekawe są motyle z rodziny zawisaków, które nektar pobierają zawisając w powietrzu.
Małgorzata Wyrzykowska
