Jaki jest stan opieki paliatywnej na obszarach wiejskich?

„Koniec życia jest nadal życiem. Nawet ostatnie pięć minut życia jest całym życiem. Rolą hospicjum nie jest dbanie o godną śmierć, lecz dbanie o godne życie do końca – pełne empatii, miłości i szacunku” – te piękne słowa dotyczące godności człowieka umierającego, które wypowiedział dr Paweł Grabowski, prezes Fundacji Hospicjum Proroka Eliasza, otworzyły spotkanie grona specjalistów, praktyków i przedstawicieli instytucji publicznych w zakresie opieki paliatywnej, którzy 18 maja 2022 roku spotkali się w siedzibie Rzecznika Praw Obywatelskich.

Jak wygląda obecnie opieka nad umierającymi na polskiej wsi?

– Spotykamy się by mówić o godności. Oznacza ona, że każdy człowiek powinien być zawsze w centrum zainteresowania. Każdy człowiek ma prawo do szczęścia, do szacunku i prawo do cieszenia się życiem, niezależnie od tego w jakiej fazie życia się znajduje. Będziemy się zastanawiać nad tym w jaki sposób zapewnić pełną ochronę godności ludziom starszym, ludziom nieuleczalnie chorym, ludziom żegnającym się ze światem – mówił Rzecznik Praw Obywatelskich Marcin Wiącek.

Rzecznik podkreślił, że zasady świadczenia opieki paliatywnej i hospicyjnej wymagają zmian. Chociaż obszary wiejskie zajmują 90 proc. terytorium Polski zamieszkiwanych przez 40 proc. społeczeństwa, to największe problemy w tym zakresie dotyczą właśnie wsi.

Polska wieś bardzo szybko się starzeje

W trakcie pierwszej części konferencji pt. „Tło sytuacji zdrowotnej i zmian społecznych na obszarach wiejskich” specjaliści biorący w niej udział podkreślają, że sytuacja zdrowotna i zmiany społeczne na obszarach wiejskich wymagają przejścia od opieki rodzinnej do opieki instytucjonalnej, chociażby ze względu na szybkie tempo starzenia się polskiej wsi.

W drugiej części spotkania została omówiona opieka domowa z perspektywy praktyków, w której głos zabrali dr n. med. Magdalena Dawgiałło z Hospicjum Domowego w Błoniu i dr n. med. Paweł Grabowski z Fundacji Hospicjum Proroka Eliasza oraz badająca problem chorób demencyjnych mgr Karolina Kramkowska z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

Nie najlepiej wygląda diagnostyka oraz systemu opieki dla osób z demencją, a właściwie jego brak. Sytuację utrudnia fakt, że społeczeństwo nie ma świadomości, że demencja to choroba, w której nie można polepszyć stanu zdrowia chorego. Jednak, przede wszytskim rodziny są nieprzygotowane do życia z osobami chorującymi na choroby demencyjne.

Praktycy działający w obrębie opieki hospicyjnej, w tym dr n. med. Paweł Grabowski, opowiedział o słabej dostępności służby zdrowia na wsi, szczególnie w jego regionie, omówił także model działania Hospicjum Proroka Eliasza oraz projekt „Dać to, czego naprawdę potrzeba". Dzięki działaniom podjętym w hospicjum poprawiła się dostępność opieki dla osób przewlekle i nieuleczalnie chorych, a także osób zależnych, umierających oraz ich opiekunów na terenach wiejskich.

Zdaniem dr Grześkowiaka, największą wartością hospicjum jest to schemat jego funkcjonowania można powielać, dzięki czemu będzie służyć innym, działającym na terenach wiejskich jednostkom o podobnych potrzebach zdrowotnych.

Wydarzenie zakończyła dyskusja ekspercka przedstawicieli instytucji działających w obrębie opieki paliatywnej.

Fundacja Proroka Eliasza

Fundacja Hospicjum Proroka Eliasza, które działa w podlaskim Michałówku to instytucja wyjątkowa sama w sobie, o której pisaliśmy na naszych łamach kilkukrotnie. Jego założycielem, twarzą jest dr Paweł Grabowski.

Pomagać? Po prostu trzeba, nawet jeśli czasem jest pod górę

Dać schorowanym i ich rodzinom to co, dla nich najważniejsze 

Fundacja "Hospicjum Proroka Eliasza" dociera do tych najbardziej wykluczonych pacjentów 

Hospicjum wiejskie w Makówce rośnie w oczach. Już pomogło 600 pacjentom 

Hospicjum Proroka Eliasza dla mieszkańców wsi brakuje 3 mln zł, aby przyjąć pierwszych pacjentów 

Oprac. Natalia Marciniak-Musiał

na podstawie bip.brpo.gov.pl 

Fot. Pixabay