Jeszcze 20 lat temu panowało przeświadczenie, że truskawki sadzi się albo wczesną wiosną, albo późną jesienią. Dziś ten mit upadł i uznano, że najlepszym okresem sadzenia truskawek jest druga połowa lipca do połowy sierpnia. Późniejsze sadzenie wpływa na obniżenie plonów w pierwszym sezonie, dochodzące do ok. 10%.
Nie po kapuście ani pomidorach
Truskawki najlepiej rosną na glebie lekkiej, próchniczej, zasobnej, niezbyt szybko i łatwo przesychającej o odczynie pH 5,5 do 6,5. Nie odpowiada im gleba ciężka, nieprzepuszczalna czy podmokła.
To jednak nie wszystko. Wiele osób popełnia podstawowy błąd podczas zakładania plantacji, a mianowicie nie przestrzega zmianowania. Takie postępowanie się mści, gdy truskawki trafią na stanowisko po roślinach, które są np. żywicielami chorób i szkodników porażających także truskawki.
W tym przypadku powinniśmy zachować czteroletnią przerwę po takich roślinach jak truskawki, maliny, pomidory, ziemniaki czy koniczyna. Nie powinniśmy też zakładać plantacji na stanowiskach dawno nie uprawianych, czyli ugorach. Dla przykładu, pomidory czy ziemniaki są żywicielami nicieni żerujących na korzeniach truskawek, wieloletnie motylkowe i ugory są siedliskiem i dobrym stanowiskiem dla rozwoju opuchlaków, które niszczą i podgryzają korzenie truskawek, powodując ich zamieranie. Kapusta, kalafior, ogórek są żywicielami choroby grzybowej systemu korzeniowego truskawek, jaką jest werticilioza.
- Dobrze prowadzona plantacja truskawek i odpowiednio przygotowane stanowisko gwarantują obfity plon
Motylkowe dobrze wróżą
Dobrym przedplonem dla truskawek jest groch, fasola, wczesna marchew, cebula. Najlepiej, gdy dysponujemy stanowiskiem po roślinach, które poprawiają strukturę gleby i ją użyźniają. Są to gorczyca, łubin, bobik, rzepak ozimy, wyka, peluszka, zboża, rzepik, a także mieszanki żyta z wyką. Rośliny te, zwane też nawozami zielonymi, po przyoraniu dostarczą glebie cennej materii organicznej, której w wielu przypadkach brakuje, szczególnie w glebach lekkich. Poza tym uprawa tych roślin w dużym stopniu ograniczy zachwaszczenie.
Jeśli nasz wybór padnie na ugór, dobrym wyjściem będzie wysiew gryki, która pozwala ograniczyć występowanie pędraków i drutowców lub aksamitki w celu ograniczenia nicieni. Po skoszeniu, rośliny na zielony nawóz pozostawiamy na stanowisku do przewiędnięcia, a następnie przyorujemy bądź przekopujemy na głębokość do 20 cm. Ważne, by skosić je w fazie kwitnienia bądź przed, by rośliny nie zdążyły zdrewnieć. Im młodsze, tym szybciej ulegną rozkładowi i wcześniej dostarczą materii organicznej truskawkom.
Mnogość odmian
Warto posadzić odmianę wcześniejszą, a obok późniejszą, by jak najdłużej zbierać plony. Pierwszą owocującą odmianą, dojrzewającą już w maju, jest Honeoye. Miąższ ma słodki i aromatyczny. Może wybór padnie na Albę, która też dojrzewa w maju. To wybitnie deserowa odmiana o jędrnych, słodkich i aromatycznych owocach.
Kolejną wczesną odmianą jest Dely o lekko słodkim poziomkowym smaku, Flair też należy do wczesnych, lecz słabo toleruje wiosenne przymrozki. Charakteryzuje się jędrnymi, słodkimi i ciemnoczerwonymi owocami. Wśród odmian średniowczesnych warta uwagi jest odmiana Kent. Dojrzewa na przełomie maja i czerwca i niektórzy zaliczają ją do wczesnych. Jest odporna na przymrozki, rodzi duże, soczyste i jędrne ciemnoczerwone owoce.
A może wybierzemy Camarosę, która jest uprawiana na domowe potrzeby, czyli deserowo. Astra jest odmianą o średniej porze dojrzewania. Polecana jest zarówno do uprawy wielkotowarowej, jak i do ogródków przydomowych. Bardzo smaczna. Dukat sprawdzi się jako odmiana na przetwory. Charakteryzuje ją kwaskowaty smak, podobnie jak Elsanta, która należy do odmian o średniej porze dojrzewania.
Słodkim smakiem charakteryzuje się np. Elkant, która jest chętnie uprawiana w przydomowych ogródkach. Onebor uchodzi za jedną z najlepszych. Rodzi owoce o wybornym smaku, a co ważne, łatwo oddziela się od kielicha. Do odmian średnio późnych zaliczamy np. Real, deserową odmianę o słodkim i smacznym miąższu. Seal, podobnie jak Real, ma również słodki smak i lekki miąższ. Senga Sengana to znana od lat odmiana i ciesząca się niesłabnącą popularnością. Owoce są jędrne, słodkie i smaczne.
Na zakończenie kilka propozycji odmian późnych, czyli dojrzewających na przełomie czerwca i lipca. Florence charakteryzuje się doskonałym smakiem, soczystym, aromatycznym i jędrnym miąższem. Pandora rodzi aromatyczne owoce o słodkim smaku. Może wybór padnie na odmiany powtarzające owocowanie. Do najczęściej wybieranych do uprawy należy Selva. Powtarza owocowanie w sierpniu, dobrze znosi transport z uwagi na jędrne owoce. Kolejną polecaną odmianą jest Ostara, która rodzi smaczne owoce średniej wielkości, w drugim rzucie owocuje w lipcu.
Małgorzata Wyrzykowska
