Okra, inaczej ketmia jadalna czy piżmian jadalny, to bardzo ciekawa roślina o charakterystycznych jadalnych owocach przypominających troszkę kanciastą papryczkę chili. W przekroju również ją przypomina (wianuszek nasion wokół łożyska umieszczonego pośrodku owocu). Może być uprawiana jako warzywo dla smacznych i wartościowych owoców lub jako roślina ozdobna, która tworzy w kątach liści bardzo ładne i duże kremowe kielichowate kwiaty z ciemną gardzielą. Trzeba dla niej stworzyć jednak dobre warunki, gdyż pochodzi z Afryki, a więc jest rośliną ciepłolubną. Uprawia się ją bądź z rozsady, wysiewając nasiona pod osłony w kwietniu i pod koniec maja wysadzając na miejsce stałe, albo wysiewając bezpośrednio do gruntu na przełomie maja i czerwca. Przy sprzyjających warunkach po upływie 60 dni można zbierać owoce.
Gleba pod uprawę
Gleba pod uprawę okry powinna charakteryzować się pH 6,0–6,5, być przepuszczalna, szybko się nagrzewająca i pozbawiona nicieni, które mogą zahamować jej rozwój. Można ją zatem sadzić w sąsiedztwie aksamitek, nagietków czy nasturcji, których korzenie wydzielają substancje odstraszające nicienie. Poza tym okrę można sadzić w sąsiedztwie ogórków i melonów, bo podobnie jak one lubi ściółkowanie czarną folią lub włókniną. W naszych warunkach klimatycznych przeważnie osiąga 1 m wysokości, choć zdarza się, że dorasta do 2 m. Ma duże, głęboko powycinane liście, co też może stanowić element dekoracyjny.
Owoce najlepiej zbierać sukcesywnie, w miarę dorastania, co wzmaga tworzenie nowych. Pozostawianie owoców zbyt długo na roślinie powoduje zahamowanie owocowania. Do spożycia najlepsze są owoce niedojrzałe, z czasem stają się bowiem twarde i łykowate. Do zbioru owoców warto założyć rękawiczki, gdyż cała roślina pokryta jest delikatnymi włoskami, niekiedy powodującymi alergiczne swędzenie.
Dlaczego warto ją jeść
Owoce okry zawierają znaczne ilości kwasu foliowego, witaminy A i C, a także pektyny, które zmniejszają stężenie cukru i złego cholesterolu we krwi, chronią przed wrzodami żołądka i innymi schorzeniami przewodu pokarmowego. Poza tym nasiona okry są źródłem kwasów omega-6 i omega-9.
Owoce okry można grillować, smażyć, podawać z wody jak fasolkę szparagową, dusić, gotować i podawać w sosie, dodawać do surówek i sałatek, a także marynować. Podczas gotowania z okry wypływa gęsty sok, który zagęszcza potrawę i nie trzeba jej zaciągać mąką.
