ogród

Orientalna skimia upiękni nasz ogród zimą

Skimmia japońska wspaniale się prezentuje w ogrodach orientalnych i na zacisznych rabatach w otoczeniu z roślinami wrzosowatymi. Można uprawiać ją też w donicach na balkonie czy tarasie. Sprawdź, jakie warunki musisz jej zapewnić?

Skimmia japońska w polskim klimacie osiąga 150 centymetrów

Skimmia japońska (Skimmia japonica) ma typowo krzaczasty, najczęściej jajowaty lub płaskokulisty pokrój i w swojej ojczyźnie dorasta nawet do wysokości 7 m. Występuje naturalnie na Dalekim Wschodzie: w Japonii, Korei, Chinach.

Niestety, w naszym chłodnym klimacie nie osiąga tak imponujących rozmiarów, rośnie znacznie wolniej i dorasta maksymalnie do 150cm wysokości. Jej skórzaste, zimozielone liście są zebrane w okółki na końcach pędów. Są pojedyncze, lancetowate lub jajowate, całobrzegie, o długości 6-21cm i szerokości 2-5 cm (w polskim klimacie – mniejsze, najczęściej około 8x3cm). Blaszki liściowe są ciemnozielone na wierzchniej stronie, na spodniej jaśniejsze, matowe. W szczególnie ostre i surowe zimy mogą przemarzać, wówczas bieleją i opadają.

Największą ozdobą skimii są drobne, ale liczne, kremowobiałe, lekko pachnące kwiaty, zebrane na szczycie pędów w groniaste kwiatostany. Kwiaty są dekoracyjne nie tylko w czasie pełnego rozkwitu (kwiecień-maj), ale również w fazie pąków, które tworzą się na pędach już zimą i mają czerwonoróżowy kolor - zebrane w wiechy wyglądają z daleka jak drobniutkie owocki, dodając w ten sposób roślinie uroku.

Wymagania i uprawa – jakie preferencje ma skimmia japońska?

Skimmia japońska najlepiej rośnie:

w półcieniu, nie lubi zbytniego nasłonecznienia, ponieważ od nadmiaru promieni słonecznych jej liście żółkną,
na glebach przepuszczalnych, próchniczych i lekko wilgotnych ze średnią zawartością składników pokarmowych i lekko kwaśnym pH (3,5-4.0),
w miejscach osłoniętych od wiatru.

Co więcej roślina jest mało tolerancyjna na suszę, a więc w okresie upałów należy ją regularnie podlewać. Skimmia dobrze reaguje na nawożenie nawozami dedykowanymi dla roślin kwasolubnych.

W okresie od wiosny do końca lata skimmię nawozimy co dwa tygodnie odżywką dla kwitnących roślin doniczkowych (gdy roślina jest niedożywiona, na jej liściach widać chlorotyczne przebarwienia).

Zaletą tej rośliny jest, że w naszym klimacie częściowo mrozoodporna, więc nie trzeba jej okrywać na zimę, wystarczy zabezpieczyć bryłę korzeniową. Jedynie młode krzewy wymagają okrycia agrowłókniną.

Uprawa skimmii japońskiej możliwa także w doniczce

Ze względu na możliwość uprawy skimii w doniczce, można to robić także na osłoniętym od wiatru, niezbyt nasłonecznionym tarasie czy balkonie, których ozdobą będzie do późnej jesieni.

Należy jednak pamiętać, że skimmię jeszcze przed pierwszymi przymrozkami, gdy temperatura w nocy spada do ok. 5ºC należy przenieść z tarasu do chłodnego, ale widnego pomieszczenia (oranżerii, oświetlonego garażu), gdzie przeczeka do wiosny. W takim pomieszczeniu należy utrzymać temperaturę 8-10°C.

W czasie zimowania podlewamy ją rzadziej i delikatniej, tak, aby nie doprowadzić do przesuszenia podłoża. Używajmy do tego letniej, miękkiej wody: przegotowanej lub odstanej.

Skimmia japońska - jakie odmiany są szczególnie polecane?

Decydując się na uprawę skimmii japońskiej, mamy do wyboru wiele odmian, spośród których na uwagę zasługują m.in.:

‘Emerald King‘ - odmiana męska, osiąga wys. ok. 1 m, ma kwiaty kremowe,
‘Magic Marlot‘ - wolno rosnąca odmiana karłowa, osiąga wys. 0,5-1 m, ma zielone liście z białym marginesem,
‘Rubella‘ - odmiana męska, osiąga wys. ok. 1,5 m, ma ciemnoróżowe pąki kwiatowe,
‘Kew White‘ - odmiana żeńska o białych owocach, osiąga wys. ok. 0,8 m,
‘Redruth‘ - odmiana obupłciowa, osiąga wys. ok. 1 m,
‘Nymans‘ - odmiana żeńska, owoce czerwone,
‘Rubinetta‘ - odmiana męska, osiąga wys. ok. 0,8 m.