Przepis na gnojówkę z mniszka lekarskiego i pokrzywy. Kiedy i na jakie rośliny stosować?

Obie te rośliny, które mają ogromne znaczenie także w ziołolecznictwie, są doskonałym materiałem do produkcji gnojówek, które przez cały sezon wegetacyjny stosujemy do zasilania roślin uprawnych. Pokrzywa jest doskonałym nawozem organicznym bogatym w azot, niezbędny do prawidłowego rozwoju uprawianych roś­lin. Jest także dobrym źródłem minerałów i witamin koniecznych do zdrowego wzrostu.

Zobacz też: Jak nawozić łąki po pierwszym pokosie?

Przepis na gnojówkę z pokrzyw

Jednak nie wszystkie rośliny uprawne możemy traktować preparatami z pokrzyw. Na pokrzywę wrażliwe są rośliny strączkowe, jak fasola, groch, soczewica, a także warzywa korzeniowe. Nie powinno się również stosować przy uprawie roślin o krótkim okresie wegetacji, które gromadzą azotyny i azotany. Duża zawartość azotu może spowodować zbyt bujny wzrost masy liściowej kosztem owocowania. Preparaty z pokrzyw lubią pomidory, ogórki, papryka, bakłażany, arbuzy, dynie, melony, kapusta głowiasta, włoska i pekińska, jarmuż, brokuł, kalafior oraz seler naciowy. Preparaty te nadają się do podlewania traw ozdobnych, drzew ozdobnych, kwiatów ogrodowych i doniczkowych.

Gnojówka z pokrzyw: 1 kg świeżego pociętego ziela zalewamy 10 l wody w plastikowym wiadrze i pozostawiamy na 2 do 3 tygodni – do chwili zniknięcia piany z powierzchni nastawu. Stosujemy ją do podlewania roś­lin w rozcieńczeniu 1: 10. Może być stosowana także w formie oprysków do zwalczania mszyc lub przędziorków w rozcieńczeniu 1: 20 oraz mączniaka rzekomego czy szarej pleśni w rozcieńczeniu 1: 10.

Wyciąg z pokrzyw stosujemy bez rozcieńczania wodą. Na wyciąg potrzebujemy 0,5 kg ziela i 5 l wody, którą zalewamy ziele na dobę, po czym zlewamy płyn i pryskamy na mszyce czy przędziorki.

Wywar z pokrzyw stosujemy na zarazę ziemniaczaną i choroby łodyg ziemniaków i psiankowatych. Na wywar bierzemy 0,5 kg ziela, zalewamy 5 l wody i gotujemy na małym ogniu pół godz. Po wystudzeniu i rozcieńczeniu w proporcji 1: 5 pryskamy rośliny.

Przepis na gnojówkę z mniszka lekarskiego

Mniszek lekarski jest stosowany w ochronie jako herbicyd, nawóz oraz preparat do zwalczania niektórych szkodników i chorób. Gnojówka z mniszka jest bardzo bogata w potas i fosfor, co ma pozytywny wpływ na wzrost, rozwój i kwitnienie roślin uprawnych. Pomimo że ma pozytywny wpływ na wiele roślin, nie stosujmy preparatów z mniszka do zasilania roślin preferujących glebę o niskim pH, czyli rododendronów, azalii, hortensji, borówki amerykańskiej. Duża zawartość azotu może mieć zły wpływ na rośliny, które preferują gleby o małej jego zawartości.

A które rośliny będą wdzięczne za gnojówkę z mniszka?

Do tej grupy należą porzeczki, agrest, maliny, poziomki, truskawki, drzewa i krzewy owocowe.

Warto wiedzieć, że mniszek lekarski, a właściwie nawóz z niego (gnojówka), może zdziałać cuda. Nadaje się bowiem do rekultywacji gleby słabej bądź zniszczonej przez powódź. Podobnie jak w przypadku pokrzywy, gnojówka z mniszka dodana do kompostu przyspieszy rozkład resztek roślinnych.

Gnojówka z mniszka: 1 kg kwiatów, liści i korzeni mniszka zalewamy 10 l wody i odstawiamy w plastikowym wiadrze na 2 do 3 tygodni – do końca pienienia. Po rozcieńczeniu 1: 10 stosujemy do podlewania. Wspomaga wzrost roślin, kwitnienie, odporność na choroby i szkodniki.

Wyciąg z całych rośli z korzeniami stosujemy do zwalczania mszyc i przędziorków. Na 10 l wody bierzemy 2 kg mniszka i odstawiamy w ciepłe miejsce na dobę, po czym pryskamy na szkodniki lub podlewamy jak gnojówką.

Wywar z mniszka: 1 kg kwiatów, liści i korzeni zalewamy 10 l wody i doprowadzamy do wrzenia. Po wystudzeniu podlewamy rośliny w celu ich zasilenia. Nadmiar zebranych roślin suszymy.

Małgorzata Wyrzykowska