Pożary zagrożeniem dla drewnianej zabudowy – początki straży w Szymiszowie
Domy kryte strzechą i drewniana zabudowa często padały ofiarą nękających i niosących za sobą zgliszcza pożarów. Do walki z czerwonym kurem szymiszowianie postanowili założyć straż a głównymi pomysłodawcami byli: Herman Szczerbiński, który został komendantem, Andrzej Rakoczy, Jan Klyszcz, Jan Łysek, Herman Sklarek, Franciszek Gospodarek, Albert Sobota, Alfons Koperek, Paweł Wowro, Robert Jadasz, Robert Klimek, Franciszek Witoń, Walerian Schmidt, Teofil Wyrwoł oraz Antoni Kowalczyk.
Druhowie zaczynali od otrzymanych z gminy: bosaków, sikawki ręcznej o konnym zaprzęgu, tłumic, wiader, łopat i siekier. Natomiast hrabia Strachwitz przekazał im starą szopę po kuźni, która stanowiła ich pierwszą strażnicę.
Strażacy – animatorzy kultury i rozwoju wsi
Druhowie byli i nadal są bardzo aktywni. Byli animatorami życia kulturalnego, organizowali różne spotkania i zabawy, z których dochód przeznaczano na zakup sprzętu strażackiego.
W 1938 r. nastąpił kolejny etap rozwoju straży, tym razem druhowie otrzymali od władz gminy nową strażnicę z wieżą strażacką oraz dwoma boksami garażowymi. W związku z wybuchem II wojny światowej szeregi straży zostały uszczuplone, a kobiety wzięły na swoje barki ciężar obrony przeciwpożarowej i w 1943 r. utworzono kobiecą drużynę pożarniczą. Oprócz pomocy społeczeństwu, nie zaniedbywano coniedzielnych ćwiczeń podnoszących sprawność.
Straż po wojnie – odbudowa i pierwsze sukcesy
Po ustaniu działań wojennych strażacy zaczęli wracać do jednostki, choć sprzęt został rozkradziony, ale wytrwałość i dobra organizacja pozwoliły powoli go zgromadzić. Organizowano zabawy, z których zyski przekazywano na rzecz straży, prowadzono zbiórki złomu i makulatury i tak ciułano środki, które wędrowały na remonty strażnicy i uzupełnienie sprzętu.
Druhowie doczekali się wozu strażackiego z prawdziwego zdarzenia, którym był Magirus-Deutz, choć dysponowali Żukiem z dwiema motopompami. Ten został wycofany z podziału a w jego miejsce do jednostki trafił Star 244 RS.
Współczesna straż w Szymiszowie – siła tradycji i młodego pokolenia
Dziś jednostkę tworzy 40 druhów, z czego JOT zrzesza 16, w tym 4 kobiety, których ogółem jest 9 oraz 24 członków MDP i 9 DDP.
– W latach 90. remiza została zamknięta, bo stanowiła zagrożenie budowlane i padł na nas blady strach, kiedy usłyszeliśmy, że albo remontujemy, albo likwidujemy straż – opowiada naczelnik dh Marcin Buszman. – Oczywiście postanowiliśmy ją wyremontować. A w 2000 roku reaktywowaliśmy MDP. Początkowo było zaledwie 9 osób, lecz z czasem liczebność się zwiększała. Ci starsi po osiągnięciu pełnoletniości przechodzili do grupy przedziału bojowego i dziś połowę druhów stanowią byli członkowie MDP. Nie ma co prawda w naszych szeregach funkcjonariuszy PSP, ale w okolicznych miejscowościach mieszkają oficerowie państwowej straży, na pomoc których zawsze możemy liczyć. Przychodzą, opowiadają, pomagają, tworzą koncepty zajęć, a także odnoszą się do moich pomysłów, gdy coś chciałbym zrobić. Czerpiemy od nich wiedzę, którą nam przekazują.
Wiele dzieci przychodzi do straży i wstępuje w szeregi młodzieżówki, bo gdzieś zasłyszały, że tu można przyjemnie spędzić czas, że są zbiórki i fajne zajęcia, dzięki czemu grupa młodego narybku się powiększa. Ciekawostką jest np. że dzieci wychodzą z inicjatywą i przychodzą do strażaków pytając czy ojciec lub matka mogą wstąpić do straży. Wniosek płynie taki, że to dzieci są ogniwem, które scala i to m.in. dzięki nim straż roztacza coraz szersze kręgi.
– Są wśród nas druhowie, których dzieci były w DDP i MDP a później, wzorem dzieci, sami wstąpili w nasze szeregi, co nas niezmiernie cieszy – mówi naczelnik.
Wyzwania i potrzeby – strażacy walczą o sprzęt i lepsze warunki
Znając realia wiemy, że strażacy muszą się mierzyć z wieloma wyzwaniami, ale żeby właściwie reagować, muszą wciąż podnosić kwalifikacje. Mają do czynienia z różnymi przypadkami, więc na wszystko muszą być przygotowani. Żeby temu podołać, trzeba ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć.
Druhowie oprócz radości, jakie czerpią z bycia strażakami, niosą skuteczną pomoc ludziom, cieszą się uznaniem i szacunkiem społeczeństwa, mają też problemy, z którymi się borykają. Posiadają 2 samochody, z których Star 244 niedomaga i wciąż trzeba coś przy nim robić. Piszą projekty o dofinansowanie licząc, że jakiś pojazd pożarniczy do nich trafi, może któraś jednostka będzie wymieniała tabor.
– Kolejny problem leży w naszej strażnicy, została wzmocniona, ale nie da się do garażu wprowadzić samochodu o regularnej wysokości, choć podczas ubiegłorocznego remontu posadzki, udało się ją obniżyć o 5 cm – opowiada naczelnik Marcin Buszman.
– Niby niewiele, ale jednak zmienia to nasze możliwości garażowe. Dobudowaliśmy również garaż na przyczepkę pożarniczą, ociepliliśmy budynek i założyliśmy nowe ogrzewanie. Dzięki środkom pozyskanym z gminy (w gminie Strzelce Opolskie jest 12 jednostek OSP), sponsorom i wkładowi własnemu zakupiliśmy lekki samochód pożarniczy, który obecnie stanowi nasz podstawowy pojazd ratowniczo-techniczny.
Strażacy blisko ludzi – pomoc, edukacja i zaangażowanie społeczne
Nie pozostają sami ze swoimi problemami, mogą liczyć na pomoc grupy aktywnych mieszkańców, rady sołeckiej, biblioteki, z którą dzielą budynek, a także miejscowych przedsiębiorców, w tym firm budowlanych.
Druhowie są widoczni nie tylko podczas zdarzeń, lecz także udzielają się w życiu społecznym uczestnicząc w różnych uroczystościach. Nie tylko jako służba porządkowa, ale organizują pogadanki, pokazy pierwszej pomocy przy użyciu aparatów AED czy fantomów.
Małgorzata Wyrzykowska
![Ceny usług rolniczych: co zdrożało najbardziej? Ile rolnik płaci za siew i orkę? [ANALIZA 2020-2025]](https://static.tygodnik-rolniczy.pl/images/2025/05/21/h_578594_340.webp?2025-05-21-15-37-21)
