Bardzo duże straty ekonomiczne powodowały w hodowli takie choroby jak gruźlica, bruceloza, czy otręt. Efekt poprawy stanu zdrowia stad bydła uzyskano dwoma drogami: eliminując fizyczny kontakt między samcem i samicą oraz restrykcyjnie kontrolując stan weterynaryjny reproduktorów. Do dzisiaj buhaje utrzymywane w stacjach inseminacyjnych przechodzą wielokrotne i wieloetapowe badania weterynaryjne. Do wykorzystania w rozrodzie przeznaczane są tylko te z najwyższym statusem zdrowotnym.
Inseminacja zapewnia zysk
Najważniejszą zaletą inseminacji
jest możliwość realizowania
bardzo dużego postępu prowadzonego
w linii męskiej. Postęp
ten związany jest bezpośrednio
z ostrością selekcji, czyli liczbą
wybranych buhajów w stosunku
do wszystkich ocenionych.
Buhaj używany do naturalnego
krycia zostawia po sobie około
stu potomków rocznie. Inseminacja
pozwala zwielokrotnić liczbę
potomstwa uzyskiwanego od
jednego buhaja do nawet kilku
tysięcy rocznie. Dzięki temu pula
buhajów potrzebnych do zapewnienia
męskiej strony reprodukcji
w stadach inseminowanych
może być znacznie mniejsza, a co
za tym idzie, można wybierać tylko
osobniki o bardzo wysokich
wartościach genetycznych...
