Przeliczając to na przeciętną wydajność powierzchniową, UX 11200 osiągnął 43 ha na godzinę co również jest najlepszym wynikiem w dzisiejszej, nowoczesnej technice ochrony roślin. Ze zbiornikiem o pojemności 12.000 l na osi tandemowej to dzisiaj największy zaczepiany opryskiwacz polowy w programie Amazone. Wyposażony w belkę polową Super-L i połączony z ciągnikiem Fendt o mocy 330 KM w trakcie ustanawiania rekordu świata jechał z z prędkością 13 do 15 km/h zależnie od warunków pogodowych i polowych – a momentami, gdy nie było wiatru i rosy na roślinach, rozpędzał się nawet do 17 km/h. Napełnianie opryskiwacza odbywało się bezpośrednio na polu z beczkowozu mieszczącego 21 m³ wody, wyprodukowanego przez firmę Annaburger oraz z 1000 l pojemnika ze środkiem ochrony roślin umieszczonego na platformie ładunkowej ciągnika Unimog z zakładów Mercedes.
Start do obliczonego na dokładnie 24 godziny rekordu świata nastąpił 03 września o godzinie12.12 w brandenburskim gospodarstwie rolnym Golzow. Posiada ono ogółem powierzchnię 6.490 ha i reprezentuje praktycznie przeciętne warunki europejskie, w których UX 11200 może pokazać pełnię swoich możliwości.
Konkretne zadanie brzmiało: po zbiorze rzepaku na 15 różnych polach, na których ponownie wschodził rzepak zastosować Glyphosat z wodą w dawce 100 l/ha. Wszystkie czynności odbywały się w stałym kontakcie z szefem działu ochrony roślin w gospodarstwie. Do dyspozycji były różnej wielkości rozpylacze (025, 03, 04) TurboDrop High Speed marki Agrotop. Praca mogła się jednak odbywać przez cały czas tylko z rozpylaczami 03.
Ze względu na różną wysokość ścierniska i wchodzących roślin rzepaku cała powierzchnia była zdecydowanie niejednolita i tym samym bardzo wymagające w kwestii prowadzenia belki polowej opryskiwacza. Dodatkowym obciążeniem były słupy i przyłącza wody na polach. Wszystkie przeszkody zostały przed przystąpieniem do ustanawiania rekordu zapisane w terminalu ciągnika, aby nieznającemu tych pól kierowcy zasygnalizować te miejsca. Ciągnik był poza tym wyposażony w system automatycznego kierowania zaopatrywany w sygnały korekcyjne przez przenośną stację referencyjną RTK. Obsługa opryskiwacza odbywała się przez terminal Amatron 3, automatyczne włączanie na nawrotach i przełączanie sekcji szerokości zapewniała technika Section Control w terminalu ciągnika.
Prawie 30 % czasu pomocniczego
Materiał liczbowy zebrany w trakcie ustanawiania rekordu świata wyraźnie pokazał w jak dużym stopniu wielkości i kształty pól wpływają na rzeczywistą wydajność powierzchniową: na polach między 40 a 124 ha oraz przejazdach długich na ok. 0,5 do 1,5 km wartość ta wynosi między 38 ha/h na polu niekorzystnym a 45 ha/h na polu najlepszym. Odpowiada to 18% różnicy w wydajności powierzchniowej.
Jeszcze większe znaczenie miały niezbędne czasy pomocnicze. Przy porównaniu do teoretycznej wydajności powierzchniowej 60 ha/godzinę, czas pomocniczy stanowi 28 %. Dzięki dużej pojemności zbiornika UX 11200 napełnianie zajmowało tylko 8 % tego czasu. Podczas bicia rekordu świata opryskiwacz zużył ogółem 103.200 l cieczy roboczej i napełniany był jedynie dziesięć razy. Czas jednego napełnienia zbiornika kształtował się między 10:55 min a13:45 min w zależności od ilości resztek cieczy roboczej a suma czasów napełniania wyniosła dwie godziny.
Pełne 1,5 godziny czyli około 6 % czasu zajęło przemieszczanie się opryskiwacza między polami. Drogi przejazdu zespołu miały całkowitą długość prawie 20 km. Większość czasu pomocniczego zajmowało objeżdżanie słupów i przyłączy wody oraz nawroty na końcach pola mierzących 40 m szerokości. Mimo korzystnej struktury powierzchni zajęło to ogółem 3,5 godziny, co stanowi blisko 15% czasu pomocniczego.
Obszerna dokumentacja
Podczas ustanawiania rekordu własna stacja pogodowa gospodarstwa Golzow dostarczała dane dotyczące prędkości wiatru, temperatury, wilgotności powietrza itd. Bezpośrednio na polu był do dyspozycji zestaw pomiarowy, sprawdzający bezpośrednio aktualną prędkość wiatru, temperaturę i wilgotność powietrza w celu dokonywania odpowiednich zmian dawki lub przerw w oprysku. Warunki były w zasadzie zbliżone do stałych. Prędkość wiatru wynosiła a w ciągu dnia 2 do 3 m/sekundę a nocą 0 m/sekundę.
